Martin Quistorp
Martin Quistorp (ur. 3 grudnia 1861[1] w Szczecinie, zm. 6 września 1929 tamże) – niemiecki przedsiębiorca i przemysłowiec działający w Szczecinie, spadkobierca majątku po swoim ojcu Johannesie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Rodzice |
Życiorys
edytujW młodym wieku został przez ojca wdrożony do pracy zarządczej w posiadanych przez niego zakładach przemysłowych. W testamencie otrzymał szczecińską cementownię, kopalnię kredy w Lubinie na wyspie Wolin, dwie cegielnie oraz zakład wytwarzający cegłę szamotową. Ponadto był posiadaczem elektrowni, zakładu wodociągowego, rzeźni, piwnic do składowania wina, przedsiębiorstwa ogrodniczego, zakładów budowlanych oraz znacznych połaci gruntów i wielu szczecińskich restauracji.
Podobnie jak jego ojciec nie skąpił funduszy na cele społeczne i miejskie. Na terenach zakupionych wcześniej przez Johannesa Quistorpa z jego środków powstał Park Kasprowicza (Quistorp Park). Na początku XX wieku na Wzgórzu Arkony w Lasku Arkońskim polecił wybudować upamiętniającą jego ojca 50-metrową Wieżę Quistorpa. W przedsiębiorstwach, które do niego należały prowadzono wzorową politykę socjalną, którą otoczeni byli wszyscy zatrudnieni tam pracownicy. Z jego datków utrzymywano zakład dla sierot, liceum, zlokalizowane w Lasku Arkońskim sanatorium, pensjonat dla dziewcząt, zakład dla głuchoniemych oraz dom nauczycielek[2].
Martin Quistorp aktywnie uczestniczył w rozwoju Szczecina, m.in. w 1924 sprzedał urzędowi miejskiemu plac pod budowę magistratu, co zainicjowało stworzenie nowego układu architektonicznego nowej części miasta. W 1925 miasto otrzymało w darze od Quistorpa Las Arkoński (Eckerberger Wald) wraz z w wieżą widokową.
Śmierć
edytujZmarł bezżennie[1] w wieku 69 lat na zapalenie płuc, pochowano go u boku ojca na cmentarzu przy zakładzie Bethanien.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Beiträge zur Genealogie und Geschichte der Familie Quistorp [online], Wissenswertes über die Familie v. Quistorp, 2008 (niem.).
- ↑ Encyklopedia Szczecina. T. II, P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 230. ISBN 83-7241-089-5. (pol.).