Wieża Quistorpa (niem. Quistorpturm) – wieża widokowa na Wzgórzu Arkony w Lasku Arkońskim w Szczecinie (Osów), wzniesiona w latach 1900–1904; od końca II wojny światowej w stanie ruiny; wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa zachodniopomorskiego.

Wieża Quistorpa
Quistorpturm
Zabytek: nr rej. A-171 z 24 czerwca 2004[1]
Ilustracja
Wieża Quistorpa (przed 1946 rokiem)
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Adres

Wzgórze Arkony, Park Leśny Arkoński

Typ budynku

wieża widokowa

Architekt

Franz Schwechten

Inwestor

Martin Quistorp

Wysokość całkowita

52 m

Wysokość do dachu

45 m

Kondygnacje

9

Rozpoczęcie budowy

1900

Ukończenie budowy

1904

Zniszczono

około 1944–1945

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża Quistorpa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża Quistorpa”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wieża Quistorpa”
Ziemia53°27′52,5″N 14°30′58,6″E/53,464583 14,516278

Historia

edytuj
 
Ruiny wieży (2008)
 
Ruiny wieży, druga kondygnacja (2007)
 
Fragment wnętrza (2016)

Wybudowana została w latach 1900–1904[1] na polecenie Martina Quistorpa w hołdzie dla ojca Johannesa, szczecińskiego fabrykanta i filantropa, fundatora wielu inwestycji miejskich i bardzo wpływowego człowieka. Wieża Quistorpa wraz z okolicznym obszarem, zagospodarowanym licznymi alejkami i zielenią ogrodową, stanowiła punkt docelowy niedzielnych spacerów szczecinian. Projekt wieży został wykonany przez Franza Schwechtena, jednego z berlińskich architektów, współpracownika Waltera Gropiusa. Schwechten stworzył Zamek Cesarski w Poznaniu, a także w Berlinie, m.in. Kościół Pamięci i Dworzec Anhalcki oraz niektóre budynki w centrum Szczecina, w tym salę koncertową Konzerthaus, nie zachowaną do obecnych czasów, na której miejscu zbudowano nowy gmach Filharmonii.

Projekt wieży zatwierdzony został 1 stycznia 1900. 16 lipca tego samego roku wydano zezwolenie na budowę. Budowla gotowa była w stanie surowym 17 lutego 1902 roku, a prace wykończeniowe trwały do odbioru końcowego w dniu 23 marca 1904. Uroczyste otwarcie wieży nastąpiło 14 maja 1904.

Podstawa wieży została zbudowana z ciosów kamienia. Na pierwszej kondygnacji znajdowała się letnia kawiarenka, która dzięki otwartym arkadom, była dostępna z każdej strony. Pomieszczenie przykryte zostało sklepieniem krzyżowym, a zamiast dachu wykonano nad nim taras widokowy. Na dwóch jego narożach znajdowały się monumentalne rzeźby alegoryczne uosabiające Handel i Przemysł autorstwa berlińskiego rzeźbiarza Ludwiga Manzla. W środkowej części tarasu znajdował się sześcioboczny trzon ceglanej wieży, przechodzący powyżej w kształt cylindra zakończonego krenelażem. Powyżej była mniejsza, też cylindryczna wieżyczka (również z krenelażem), która wieńczyła budowlę. Wieża mierzyła 45 metrów wysokości (52 m z masztem) i składała się z dziewięciu kondygnacji. Od strony obecnej ulicy Arkońskiej prowadziły do wieży szerokie, kamienne schody, ułatwiające pokonanie stromego w tej części lasu odcinka drogi.

7 kwietnia 1914 w górną część wieży uderzył piorun i uległa ona uszkodzeniu. Po remoncie i zainstalowaniu instalacji odgromowej udostępniono ją ponownie odwiedzającym gościom. W 1942 na szczycie wieży zainstalowana została stacja radarowa oraz punkt obserwacyjny obrony przeciwlotniczej.

Okoliczności i dokładny czas zburzenia wieży nie są do końca jasne. Jedna spośród wersji mówi, że wieża zniszczona została w 1944 roku wskutek jednego z alianckich nalotów bombowych, inna – że wysadzona była w powietrze przez Niemców w 1945 podczas walk o Szczecin, ponieważ stanowiła łatwy punkt odniesienia dla radzieckiej artylerii. Obecnie na wzgórzu znajdują się fragmenty budowli, częściowo zasypane ziemią i zarośnięte. Obok pozostałości znajduje się wejście do podziemi. Pod ziemią istnieje ok. 30-metrowy betonowy korytarz, następnie przechodzący w korytarz drewniany. Jeszcze w latach 80. XX wieku możliwe było przejście korytarza i wyjście kilkadziesiąt metrów od ruin wieży, później wyjście zostało zablokowane zwałami ziemi.

Ruiny wieży obok m.in. Jasnych Błoni, Parku Kasprowicza, willi dawnych dzielnic Westendu i Neu Westendu znalazły się na wytyczonej w 2008 roku ścieżce edukacyjnej „Śladami Quistorpów”. W 2009 roku pod auspicjami miejskiego konserwatora zabytków rozpoczęto prace koncepcyjne dotyczące odbudowy Wieży Quistorpa i udostępnienie jej jako punkt widokowy oraz zagospodarowania na cele turystyczno-użytkowe. W 2011 na koszt miasta budowlę zabezpieczono, ponadto odsłaniając fragmenty oryginalnej posadzki.

Odniesienia w kulturze

edytuj

W tym miejscu była kręcona jedna ze scen w filmie Młode wilki.

Przypisy

edytuj
  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 116 [dostęp 2018-12-21].