Królestwo Cypru
Królestwo Cypru – feudalne państwo założone w średniowieczu na wyspie Cypr przez krzyżowców. W 1489 roku kupcy weneccy przejęli kontrolę nad Królestwem i zmusili jego ostatnią władczynię, Katarzynę Cornaro, do abdykacji, po której wyspa Cypr stała się kolonią Republiki Weneckiej.
1192–1489 | |||||
| |||||
Ustrój polityczny | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Data powstania |
1192 | ||||
Data likwidacji |
1489 | ||||
Władca |
Katarzyna Cornaro (królowa) | ||||
Położenie na mapie |
Władcy Królestwa Cypru
edytujRód de Lusignan
edytuj- Gwidon de Lusignan (1192–1194)
- Amalryk z Lusignan (1194–1205)
- Hugo I (1205–1218)
- Henryk I (1218–1253)
- Alicja Cypryjska (regentka: 1218–1235)
- Hugo II (1253–1267)
- Placencja z Antiochii (regentka: 1253–1258)
Ród de Poitiers-Lusignan
edytuj- Hugo III (1267–1284)
- Jan I (1284–1285)
- Henryk II (1285–1306)
- Amalryk z Tyru (regent i uzurpator: 1306–1310)
- Henryk II (1310–1324) ponownie
- Hugo IV (1324–1359)
- Piotr I (1359–1369)
- Piotr II (1369–1382)
- Jakub I (1382–1398)
- Janus (1398–1432)
- Jan II (1432–1458)
- Charlotta (1458–1464) od 1459 z mężem Ludwikiem Sabaudzkim
- Jakub II Bastard (1464–1473)
- Jakub III (1473–1474)
- Katarzyna Cornaro (1474–1489)
Ród de Lusignan – francuska rodzina szlachecka. Pierwsze wzmianki o niej pojawiają się w X wieku. Ich gniazdem rodowym było Ponthieu. W XI w. podzielili się na kilka linii.
Bibliografia
edytuj- Łukasz Burkiewicz, Na styku chrześcijaństwa i islamu. Krucjaty i Cypr w latach 1191–1291, Kraków 2008.