Kozie Żebro
Kozie Żebro (847 m n.p.m.) – szczyt w zachodniej części Beskidu Niskiego.
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
847 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Niskiego | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°27′45″N 21°12′13″E/49,462500 21,203611 |
Leży w dość długim i wąskim ramieniu górskim, odgałęziającym się od głównego grzbietu Karpat w rejonie szczytu Obycz (788 m n.p.m.) i schodzącym w kierunku północno-zachodnim, w widły Ropy i Zdyni, na północny wschód od Wysowej. Wraz z położonymi w tym samym ramieniu szczytami Jaworzynki (869 m n.p.m., ok. 1,9 km na południowy wschód) i szczytu zwanego Skałka (820 m n.p.m., ok. 1,8 km na północny zachód) tworzy charakterystyczny, dość wyrównany wał górski o stromych stokach, dobrze wyróżniający się w panoramach.
"Oryginalną nazwę nadali podobno temu szczytowi austriaccy kartografowie, którzy znaleźli na nim szkielet sarny, potocznie zwanej tu kozą".[1]
Piesze szlaki turystyczne:
- Izby – Ropki – Hańczowa – Kozie Żebro (847 m n.p.m.) – Regietów – Rotunda (771 m n.p.m.) – Zdynia (Główny Szlak Beskidzki)
- Ostry Wierch (938 m n.p.m.) – Wysowa – Kozie Żebro (847 m n.p.m.) – Skwirtne – Smerekowiec (Szlak im. Wincentego Pola)
Przypisy
edytuj- ↑ patrz: Krukar Wojciech i in., s. 229
Bibliografia
edytuj- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Zobacz też
edytuj- Kozie Żebro – szczyt w Górach Grybowskich