Kirsten Flipkens

tenisistka belgijska

Kirsten Flipkens (ur. 10 stycznia 1986 w Geel) – belgijska tenisistka, finalistka US Open 2022 w grze mieszanej.

Kirsten Flipkens
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1986
Geel

Wzrost

165 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

lipiec 2022 (singiel)
lipiec 2023 (debel)

Trener

Johan van Herck

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

13 (5 sierpnia 2013)

Australian Open

4R (2013)

Roland Garros

2R (2006, 2009, 2010, 2013, 2014, 2017, 2018)

Wimbledon

SF (2013)

US Open

3R (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (1 lipca 2019)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

SF (2019)

Wimbledon

3R (2017, 2018, 2022, 2023)

US Open

QF (2022)

Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Status profesjonalny otrzymała w 2003 roku. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Ma 165 cm wzrostu. W ramach rozgrywek ITF wygrała 13 turniejów singlowych i 2 deblowe.

Jako juniorka osiągnęła ćwierćfinał US Open 2002, przegrywając po trzysetowej walce z Barborą Strýcovą. Zwyciężyła w Wimbledonie 2003, pokonując w finale Annę Czakwetadze. W tym samym sezonie wygrała również US Open, w finale z Michaëllą Krajicek. W grze podwójnej zdobyła tytuł US Open 2002 (z Elke Clijsters).

Ostatnie zwycięstwo odniosła w 2006 roku w Las Palmas. Reprezentuje Belgię w Pucharze Billie Jean King. Triumfatorka juniorskiego US Open 2003, w maju 2006 debiutowała w seniorskiej imprezie wielkoszlemowej (French Open). W turnieju tym wystąpiła po przejściu eliminacji w niezwykłych okolicznościach – przegrała w ostatniej rundzie eliminacji z Francuzką Virginie Pichet, by znaleźć się w drabince turniejowej jako tzw. lucky loser (po rezygnacji innej zawodniczki) i w I rundzie turnieju głównego zmierzyć się ponownie z Pichet. Zrewanżowała się swojej zwyciężczyni z eliminacji, ale w II rundzie zdecydowanie przegrała z rozstawioną Włoszką Pennettą.

We wrześniu 2012 roku wygrała w pierwszym turnieju WTA w singlu. Miało to miejsce w Québecu, gdzie w pojedynku o tytuł pokonała Lucie Hradecką 6:1, 7:5.

W 2022 roku podczas US Open osiągnęła finał miksta. Razem z Édouardem Rogerem-Vasselinem przegrali w meczu mistrzowskim 6:4, 4:6, 7–10 ze Storm Sanders i Johnem Peersem.

Gra w tenisa od czwartego roku życia. Rodzice mają imiona Marino i Carly. Tenisistka mówi po angielsku, niemiecku, francusku i holendersku. Jej trenerem jest Johan Van Herck.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R A 2R 1R 1R Q3 4R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 0 / 14 7 – 14
French Open A A A A Q1 2R A Q2 2R 2R 1R A 2R 2R 1R 1R 2R 2R 1R 1R A A 0 / 12 7 – 12
Wimbledon A A A Q2 Q3 1R A Q2 3R 2R 1R A SF 3R 2R 2R 2R 2R 2R NH A 2R 0 / 12 16 – 12
US Open A A A A Q1 2R A Q2 3R 1R Q2 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 2R A A 0 / 12 8 – 12
Ranking na koniec roku 1126 560 363 169 201 105 363 104 81 77 194 54 20 46 93 63 76 48 95 85 305 241 0 / 50 38 – 50

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 1R 1R A 1R 1R 2R 3R 2R 1R 3R 2R 2R QF 1R 0 / 13 11 – 13
French Open A A A A A A A A A 1R A A A 2R A 2R QF 2R SF 2R A 2R 2R 0 / 9 13 – 9
Wimbledon A A A A A A A A A 1R A A 2R 1R A 1R 3R 3R 2R NH A 3R 3R 0 / 9 10 – 9
US Open A A A A A A A A A 1R A 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R A QF A 0 / 11 4 – 11
Ranking na koniec roku 780 310 958 391 706 333 303 340 136 254 168 87 44 34 23 30 181 30 115 0 / 42 38 – 42

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 1R A 1R 1R 0 / 3 0 – 3
French Open A A A A A A A A A A A A 1R A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A A A 2R 3R A NH A A 1R 0 / 4 4 – 4
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 2R NH A F A 0 / 2 5 – 2
0 / 10 9 – 10

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 4 (1–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 16 września 2012 Québec Dywanowa (hala)   Lucie Hradecká 6:1, 7:5
Finalistka 1. 22 czerwca 2013 's-Hertogenbosch Trawiasta   Simona Halep 4:6, 2:6
Finalistka 2. 6 marca 2016 Monterrey Twarda   Heather Watson 6:3, 2:6, 3:6
Finalistka 3. 17 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta   Aleksandra Krunić 7:6(0), 5:7, 1:6

Gra podwójna 15 (7–8)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 25 września 2016 Seul Twarda   Johanna Larsson   Akiko Ōmae
  Peangtarn Plipuech
6:2, 6:3
Finalistka 1. 27 maja 2017 Norymberga Ceglana   Johanna Larsson   Nicole Melichar
  Anna Smith
6:3, 3:6, 9–11
Zwyciężczyni 2. 17 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Dominika Cibulková   Kiki Bertens
  Demi Schuurs
4:6, 6:4, 10–6
Finalistka 2. 21 października 2017 Luksemburg Twarda (hala)   Eugenie Bouchard   Lesley Kerkhove
  Lidzija Marozawa
7:6(4), 4:6, 6–10
Finalistka 3. 25 lutego 2018 Budapeszt Twarda (hala)   Johanna Larsson   Georgina García Pérez
  Fanny Stollár
6:4, 4:6, 3–10
Zwyciężczyni 3. 15 kwietnia 2018 Lugano Ceglana   Elise Mertens   Wiera Łapko
  Aryna Sabalenka
6:1, 6:3
Finalistka 4. 26 maja 2018 Norymberga Ceglana   Johanna Larsson   Demi Schuurs
  Katarina Srebotnik
6:3, 3:6, 7–10
Finalistka 5. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta   Kiki Bertens   Elise Mertens
  Demi Schuurs
3:3 krecz
Zwyciężczyni 4. 14 października 2018 Linz Twarda (hala)   Johanna Larsson   Raquel Atawo
  Anna-Lena Grönefeld
4:6, 6:4, 10–5
Finalistka 6. 12 stycznia 2019 Hobart Twarda   Johanna Larsson   Chan Hao-ching
  Latisha Chan
3:6, 6:3, 6–10
Zwyciężczyni 5. 24 czerwca 2019 Santa Ponça Trawiasta   Johanna Larsson   María José Martínez Sánchez
  Sara Sorribes Tormo
6:2, 6:4
Finalistka 7. 29 czerwca 2019 Eastbourne Trawiasta   Bethanie Mattek-Sands   Chan Hao-ching
  Latisha Chan
6:2, 3:6, 6–10
Finalistka 8. 20 października 2019 Moskwa Twarda (hala)   Bethanie Mattek-Sands   Shūko Aoyama
  Ena Shibahara
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 6. 16 października 2022 Kluż-Napoka Twarda (hala)   Laura Siegemund   Kamilla Rachimowa
  Jana Sizikowa
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 7. 14 stycznia 2023 Hobart Twarda   Laura Siegemund   Viktorija Golubic
  Panna Udvardy
6:4, 7:5

Gra mieszana 1 (0–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 10 września 2022 US Open Twarda   Édouard Roger-Vasselin   Storm Sanders
  John Peers
6:4, 4:6, 7–10

Finały turniejów WTA 125K series

edytuj

Gra pojedyncza 1 (1–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 17 listopada 2019 Houston Twarda   Coco Vandeweghe 7:6(4), 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (2)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2003   Wimbledon Trawiasta   Anna Czakwetadze 6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 2003   US Open Twarda   Michaëlla Krajicek 6:3, 7:5

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2002   US Open Twarda   Elke Clijsters   Shadisha Robinson
  Tory Zawacki
6:1, 6:3

Bibliografia

edytuj