Wikipedia

Jimmy Reiher Snuka

Jimmy Reiher Snuka (ur. 18 maja 1943 w Suvie jako James Wiley Smith, zm. 15 stycznia 2017 w Pompano Beach[1]) – fidżyjski wrestler. Bardziej znany z ringowego imienia jako Jimmy „Superfly” Snuka ze względu na to, że uznawany jest za twórcę stylu akrobatycznego w wrestlingu (high-flying style), który spopularyzował wykonując skoki typu splash na swoich przeciwnikach[2]. Pierwszy posiadacz tytułu ECW World Heavyweight Championship. W swej karierze wrestlera występował m.in. w National Wrestling Alliance (NWA), World Wrestling Federation (WWF) oraz Eastern Championship Wrestling (ECW). Był pierwszym przeciwnikiem The Undertakera na WrestleManii VII w 1991 roku, która rozpoczęła zwycięski streak The Undertakera przez kolejne edycje WrestleManii[3].

Jimmy Snuka
Ilustracja
Jimmy Snuka w 2011 roku.
Imię i nazwisko

James Wiley Smith

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1943
Suva, Fidżi

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 2017
Pompano Beach, Floryda, Stany Zjednoczone

Przyczyna śmierci

choroba neurologiczna

Współmałżonek

Sharon Snuka (1964-1999)
Carole Snuka (2004-2017)

Dzieci

4

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Jimmy Snuka
Jimmy Kealoha
Lani Kealoha
Tami Snuka
The Superfly
Big Snuka
Great Snuka

Wzrost

178 cm

Masa ciała

107 kg

Zapowiadany z

Wyspy Fidżi

Trenerzy

Danny Hodge

Debiut

1970

Emerytura

2015

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera w wrestlingu

edytuj

W latach 60. zaczął trenować kulturystykę na Hawajach, gdzie zdobywał tytuły amatorskie takie jak Mr. Hawaii, Mr. Waikiki i Mr. North Shore[4]. W 1970 r. zadebiutował w wrestlingu pod pseudonimem Jimmy Kealoha a w 1973 roku zmienił swój pseudonim ringowy na Jimmy Snuka. Niedługo potem trafił do federacji NWA Pacific Northwest, gdzie sześciokrotnie sięgał po tytuł w wadze ciężkiej NWA Pacific Northwest Heavyweight Championship. Następnie przez kolejne lata zaliczał występy w innych regionach federacji National Wrestling Alliance (NWA) gdzie zdobywał tytuły krajowe (United States), tag teamowe (Tag Team) oraz w wadze ciężkiej (Heavyweight). W latach 80. okresowo występował również w All Japan Pro Wrestling (AJPW)[5].

W 1982 r. trafił do World Wrestling Federation (WWF) gdzie jego menedżerem był Captain Lou Albano. Zasłynął wtedy ze swojej akcji kończącej pod nazwą Superfly splash – wykonując splash na przeciwnikach z różnych podwyższeń – narożników ringu czy ze stalowej klatki. W federacji WWF prowadził feudy z takimi wrestlerami jak Don Muraco, Roddy Piper czy Bob Backlund. Podczas WrestleManii I pojawił się jako menedżer Hulka Hogana i Mr. T. W lipcu 1985 r. opuścił federację WWF.

Od drugiej połowy 1985 r. rozpoczął występy w japońskiej New Japan Pro-Wrestling (NJPW), jednak spędził w niej zaledwie rok[6]. Później w latach 1986-1989 występował w American Wrestling Association (AWA), gdzie zdobył tytuł rejonu środkowo-zachodniego w wadze ciężkiej (AWA Midwest Heavyweight Championship).

Do WWF powrócił w maju 1989 roku. Prowadził wtedy rywalizacje z takimi zawodnikami jak: The Honky Tonk Man, "Million Dollar Man" Ted DiBiase czy "Mr. Perfectem" Curtem Hennigiem. Swoją pierwszą walkę na gali WrestleMania odbył na szóstej edycji tego wydarzenia – zawalczył wtedy Rickiem Rude, jednak przegrał to stracie[7]. Później wziął udział w turnieju o zwakowane mistrzostwo WWF Intercontinental Championship, jednak przegrał swoje starcie już w I. rundzie z Mr. Perfectem.

Na WrestleManii VII został pierwszym przeciwnikiem The Undertakera w jego serii bez porażki (streak) podczas gal WrestleMania. Snuka przegrał to starcie, rozpoczynając tym samym zwycięski „streak” The Undertakera przez kolejne edycje tej gali[8]. W 1992 r. wziął udział w Royal Rumble matchu o zwakowane mistrzostwo WWF Championship na gali Royal Rumble, jednak został wyeliminowany przez The Undertakera. W lutym 1992 r. opuścił federację WWF. We wrześniu 1993 r. na krótko pojawił się w WWF, walcząc jednocześnie dla Eastern Championship Wrestling.

W marcu 1992 r. zadebiutował w Eastern Championship Wrestling. Niedługo potem został pierwszym posiadaczem mistrzostwa ECW Heavyweight Championship, pokonując w walce Salvatore Bellomo, jednakże już dzień później przegrał ten tytuł na rzecz Johnny’ego Hotbody’ego. W połowie lipca 1992 r. ponownie zdobył ten tytuł, utrzymując go do końca września. W 1993 r. wziął udział w 8-osobowym turnieju o mistrzostwo telewizyjne (ECW World Television Championship) federacji ECW. Wygrał ten turniej pokonując kolejno Larry’ego Wintersa, Tommy’ego Cairo i Glena Osbourne’a[9]. Tytuł telewizyjny stracił 1 października 1993 r. na gali NWA Bloodfest: Part 1 w steel cage matchu na rzecz Terry’ego Funka[10]. Po raz ostatni w ECW pojawił się w 1994 r. na gali Hardcore Heaven, gdzie walczył w tag teamie z The Tazzmaniakiem.

W styczniu 2000 r. pojawił w walce cameo na tygodniowej gali Nitro, federacji World Championship Wrestling, wygrywając z Jeffem Jarrettem[11].

Od drugiej połowy lat 90., przez lata 2000. występował w federacjach niezależnych m.in. International Wrestling Superstars (IWS) czy X Wrestling Federation (XWF). W 2008 r. wystąpił cameo w Royal Rumble matchu podczas gali Royal Rumble federacji WWE. Okresowo w federacjach niezależnych występował do połowy 2015 roku.

Osiągnięcia i tytuły

edytuj
 
Jimmy Snuka w 1981 roku.
    • USA Pro New York Heavyweight Championship (1 raz)
  • World Wide Wrestling Alliance
    • WWWA Heavyweight Championship (1 raz)
    • WWWA Intercontinental Championship (1 raz)
  • World Wrestling Federation
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Tag team roku (Tag Team of the Year) (1981) z Terrym Gordy
    • Najlepszy wrestler-akrobata (Best Flying Wrestler) (1981)
    • Najlepsza akcja w wrestlingu (Best Wrestling Maneuver) (1981, 1983) Superfly Splash
    • Najbardziej niedoszlifowany wrestler (Most Unimproved) (1984)
    • Najgorszy wrestler w wywiadach (Worst on Interviews) (1984)

Życie prywatne

edytuj

Jako dziecko, oprócz Fidżi mieszkał też na Wyspach Marshalla. Jest współzałożycielem szkółek wrestlingu Body Slam University i Coastal Championship Wrestling na Florydzie. W 2012 r. napisał autobiograficzną książkę pt. „Superfly: The Jimmy Snuka Story”[12].

Był trzykrotnie żonaty. Z drugą żoną Sharon ma czworo dzieci: Saronę, Jamesa Jr., Lianę i Atę. James Jr. i Sarona występowali w federacji World Wrestling Entertainment jako zawodnicy. Sarona bardziej znana jest z występów jako Tamina Snuka, a James Jr. rozpoznawalny był jako Deuce[13].

W sierpniu 2015 r. jego trzecia żona – Carole podała do wiadomości, że u Snuki zdiagnozowano raka żołądka. Niedługo potem zawodnik przeszedł operację wycięcia węzłów chłonnych oraz tkanek rakowych[14].

We wrześniu 2015 r. Snuka został oskarżony i aresztowany za morderstwo trzeciego stopnia – postawiono mu zarzuty o nieumyślne spowodowanie śmierci swojej dziewczyny Nancy Argentino w maju 1983 roku[15]. Wrestler nie przyznał się do winy. W czerwcu 2016 r. uznano go za niezdolnego do złożenia wyjaśnień w przedmiotowej sprawie, ze względu na zdiagnozowanie u niego otępienia.

W lipcu 2016 r. reprezentowany przez swoją żonę Carole, przyłączył się do pozwu zbiorowego przeciwko federacji WWE, w którym stwierdzono, iż wrestlerzy ponieśli „długotrwałe obrażenia neurologiczne”, i że firma „rutynowo nie troszczyła się o nich” oraz „wprowadzała w błąd, ukrywając następstwa podanych obrażeń”[16]. W związku z pogorszeniem się jego stanu zdrowia, został zwolniony z aresztu na początku stycznia 2017 roku. Zmarł niespełna dwa tygodnie później w wieku 73 lat.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Liam Stack: Jimmy Snuka, Ex-Pro Wrestler Known as Superfly, Dies at 73. nytimes.com, 2017-01-15. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.).
  2. ↑ Jimmy Snuka Bio. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-17)]. (strona zarchiwizowana), wwe.com, [dostęp: 2019-09-27].
  3. ↑ Superfly Snuka recollects about Undertaker match, sportskeeda.com, [dostęp: 2019-09-28].
  4. ↑ Jimmy Snuka – Wrestling Museum. wrestlingmuseum.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)]., wrestlingmuseum.com, [dostęp: 2019-09-24].
  5. ↑ AJPW matches wrestled by Jimmy Snuka, profightdb.com, [dostęp: 2019-09-27].
  6. ↑ NJPW matches wrestled by Jimmy Snuka, profightdb.com, [dostęp: 2019-09-27].
  7. ↑ WrestleMania VI results. wwe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-22)]. (strona zarchiwizowana), wwe.com, [dostęp: 2019-09-27].
  8. ↑ The Undertaker: A Look at His 23-2 WrestleMania Record, denofgeek.com, [dostęp: 2019-09-27].
  9. ↑ EASTERN CHAMPIONSHIP WRESTLING RESULTS, onlineworldofwrestling.com, [dostęp: 2019-09-28].
  10. ↑ NWA Bloodfest: Part 1, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2019-09-28].
  11. ↑ WCW 2000-01, thehistoryofwwe.com, [dostęp: 2019-09-28].
  12. ↑ Superfly: The Jimmy Snuka Story, books.google.pl, [dostęp: 2019-09-25].
  13. ↑ J. Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, s. 273, books.google.pl, [dostęp: 2019-09-25].
  14. ↑ Jimmy Snuka Diagnosed with Stomach Cancer, Wife Carole Reveals | Bleacher Report | Latest News, Videos and Highlights [online], bleacherreport.com [dostęp 2019-09-29] (ang.).
  15. ↑ Wrestling legend Jimmy "Superfly" Snuka charged in girlfriend's 1983 death, cbsnews.com, [dostęp: 2019-09-24].
  16. ↑ Dozens of former wrestlers sue WWE over brain damage, thejournal.ie, [dostęp: 2019-09-28].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jimmy_Reiher_Snuka&oldid=73143156”