Gubernia symbirska (ros. Симбирская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR we wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo symbirskie, w 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni był Symbirsk. Zlikwidowana w 1928.

Gubernia symbirska
Симбирская губерния
gubernia
1796–1928
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Symbirsk

Powierzchnia

49 500 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


1 527 848

• gęstość

30,7 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni symbirskiej
Liczba ujezdów

8

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Geografia

edytuj

Gubernia graniczyła od północy z gubernią kazańską, na wschodzie z gubernią samarską, od której oddzielała ją Wołga (jedynie w dwóch miejscach – naprzeciw Symbirska i Syzrani gubernia obejmowała terytorium na lewym brzegu Wołgi), na południu z gubernią saratowską, na zachodzie z gubernią penzeńską i niżnonowogrodzką.

Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 49 500 km² (43 491 wiorst²). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 8 ujezdów.

Demografia

edytuj

Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 527 848 osób – Rosjan (68,0%), Mordwinów (12,4%), Czuwaszy (10,5%) i Tatarów (8,8%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]

edytuj
Ujezd Rosjanie Mordwini Czuwasze Tatarzy
Gubernia ogółem 68,0% 12,4% 10,5% 8,8%
Ałatyrski 73,0% 26,7%
Ardatowski 59,6% 39,4%
Buinski 17,3% 3,8% 44,3% 34,6%
Karsunski 85,3% 8,3% 2,3% 3,9%
Kurmyski 52,5% 6,4% 25,9% 15,0%
Sengilejski 78,9% 10,7% 4,6% 4,5%
Symbirski 77,1% 4,9% 7,4% 9,8%
Syzrański 88,7% 4,1% 3,4% 3,1%

Współcześnie większość terytorium historycznej guberni tworzy obwód uljanowski Federacji Rosyjskiej (37 300 km²), terytoria historycznej guberni wchodzą również w skład obwodu samarskiego i niżnonowogrodzkiego, Republiki Tatarstanu i Republiki Mordowiiautonomicznych republik w składzie Federacji Rosyjskiej.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj