Claude Makélélé

francuski piłkarz

Claude Makélélé (wym. [klod makelele]; ur. 18 lutego 1973 w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga) – francuski piłkarz kongijskiego pochodzenia, grający na pozycji defensywnego pomocnika. Makélélé, gdy był jeszcze bardzo młody, wyemigrował wraz z rodzicami do Francji, dzięki czemu reprezentował barwy Trójkolorowych.

Claude Makélélé
Ilustracja
Claude Makélélé (2015)
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1973
Kinszasa

Wzrost

170 cm

Pozycja

środkowy pomocnik,
defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Chelsea F.C. (trener drużyny U-18 i koordynator zawodników wypożyczonych)

Kariera juniorska
Lata Klub
1989–1990 Melun-Dammarie
1990–1991 Stade Brestois 29
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1997 FC Nantes 169 (9)
1997–1998 Olympique Marsylia 32 (2)
1998–2000 Celta Vigo 70 (3)
2000–2003 Real Madryt 94 (1)
2003–2008 Chelsea F.C. 144 (2)
2008–2011 Paris Saint-Germain F.C. 98 (1)
W sumie: 607 (18)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–1994  Francja U-21 7 (1)
1995–2008  Francja 71 (0)
W sumie: 78 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2013 Paris Saint-Germain F.C. (asystent)
2014 SC Bastia
2016 AS Monaco (dyrektor techniczny)
2017 Swansea City A.F.C. (asystent)
2017–2019 KAS Eupen
2019 KAS Eupen (pracownik stosunków międzynarodowych)
2019– Chelsea F.C. U-18
2019– Chelsea F.C. (koordynator zawodników wypożyczonych)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Niemcy 2006 piłka nożna

25 lutego w wywiadzie dla oficjalnej strony Chelsea przyznał, że sezon 2009/2010 jest dla niego ostatnim w karierze. Po zakończeniu sezonu jednak zmienił decyzję i przedłużył wygasającą umowę na kolejny sezon.

Dnia 12 czerwca Makelele oznajmił, że kończy karierę w sezonie 2010/11. Ostatnim klubem, w którym grał jest Paris Saint Germain. W tym klubie został najpierw doradcą dyrektora sportowego Leonardo, a 30 grudnia 2011 został asystentem ówczesnego trenera pierwszej drużyny, Carla Ancelottiego. Następnie pomagał w prowadzeniu zespołu Laurentowi Blancowi.

W 2019 roku podjął pracę jako członek sztabu szkoleniowego w londyńskiej Chelsea[1].

Kariera

edytuj

Profesjonalną karierę zaczynał w klubie Stade Brestois 29. W sezonie 1992–1993 grał już w klubie Ligue 1 FC Nantes. Szło mu tutaj naprawdę dobrze – przez 5 lat był zawodnikiem pierwszego składu, mimo tego, że był wówczas młodziutki. W każdym sezonie grał ponad 30 meczów, a także zdobył łącznie aż 8 bramek (najwięcej w sezonie 1996–1997, w którym strzelił 5 goli), co jak na tego piłkarza jest wyczynem niesamowitym. Defensywnym pomocnikiem zainteresowały się silniejsze drużyny, a najbardziej zdeterminowani byli włodarze Olympique’u Marsylia. W klubie z Marsylii również grał na wysokim poziomie, czego dowodem jest kupienie Makélélé już po roku przez Celtę Vigo. Tu pracował przez kolejne 2 sezony i należał do najlepszych w zespole. Świetne występy w Celcie zaowocowały transferem do Realu Madryt. Ten piłkarz od tzw. czarnej roboty nie był zbytnio ceniony przez kolejnych trenerów Królewskich, mimo to w każdym sezonie występował w podstawowym składzie. Po odejściu zawodnika niepochlebnie wypowiadał się o nim ówczesny prezes Florentino Pérez[2]. Kiedy odszedł po 3 latach z Madrytu, drużyna Galacticos rozsypała się jak domek z kart. Claude odszedł do Chelsea. W londyńskim zespole Makelele radził sobie świetnie, był ceniony przez trenera, kibiców i media. W lipcu 2008 roku przeszedł jednak do Paris Saint Germain. Spędził w tym klubie trzy sezony. Po sezonie 2010/2011 zdecydował się zakończyć karierę piłkarską.

Makélélé odniósł wiele klubowych sukcesów. Pierwszym triumfem Francuza było zdobycie Mistrzostwa Francji w sezonie 1994–1995 w barwach Kanarków. Było to zresztą jedyne trofeum, które Makélélé zgarnął grając we Francji. W barwach Realu zdobył Mistrzostwo Hiszpanii w sezonach 2000–2001 i 2002–2003, Ligę Mistrzów na przełomie 2001 i 2002, oraz w tym samym sezonie Superpuchar Europy i Puchar Interkontynentalny. Kolejne sukcesy święcił w Chelsea, z którym zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 2004–2005 i 2005–2006, a także Puchar Anglii w pierwszym roku grania na wyspach.

Przez wiele lat Makélélé był podporą reprezentacji Francji, w której zadebiutował w 1995 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Norwegią. Łącznie od rozegrał 71 mecze nie strzelając przy tym żadnej bramki. W kadrze Claude również odnosił wielkie sukcesy. Występował na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie (1996), Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii (2002), Euro 2004, a także zdobył srebrny medal na Mundialu w Niemczech w 2006 roku. 21 lipca 2008 przeniósł się do Paris Saint-Germain na zasadzie wolnego transferu.

Kariera trenerska

edytuj

30 grudnia 2011 roku został asystentem Carla Ancelottiego w Paris Saint-Germain.

24 maja 2014 roku został menedżerem SC Bastia i tym samym zastąpił Frédéric Hantz.

W styczniu 2017 został asystentem trenera Swansea City Paula Clementa[3].

Statystyki

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Razem
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Nantes 1992/1993 34 1 6 0 40 1
1993/1994 30 0 4 1 2 0 36 1
1994/1995 36 3 2 0 1 1 8 1 47 5
1995/1996 33 0 1 0 1 0 9 0 1 0 45 0
1996/1997 36 4 0 0 1 0 0 0 37 5
Razem 169 9 13 1 3 1 19 1 1 0 205 11
Olympique Marsylia 1997/1998 32 2 2 0 2 1 36 3
Celta Vigo 1998/1999 36 2 1 0 7 0 44 2
1999/2000 34 1 1 0 9 2 44 3
Razem 70 3 2 0 0 0 16 2 0 0 88 5
Real Madryt 2000/2001 33 0 0 0 14 1 2 0 49 1
2001/2002 32 1 6 0 13 0 2 0 53 1
2002/2003 29 0 0 0 11 0 2 0 42 0
2003/2004 1 0 1 0
Razem 94 1 6 0 0 0 38 1 7 0 145 2
Chelsea 2003/2004 30 0 3 0 2 0 11 0 46 0
2004/2005 36 1 0 0 4 0 10 0 50 1
2005/2006 31 0 3 0 0 0 6 0 1 0 41 0
2006/2007 29 1 2 0 6 0 9 0 46 1
2007/2008 18 0 1 0 2 0 13 0 34 0
Razem 144 2 9 0 14 0 49 0 1 0 217 2
Paris Saint-Germain 2008/2009 34 0 1 0 0 0 5 0 40 0
2009/2010 31 1 5 0 0 0 36 1
2010/2011 33 0 3 0 2 0 3 0 1 0 42 0
Razem 98 1 9 0 2 0 8 0 1 0 118 1
Ogólnie w karierze 607 18 41 1 21 2 130 4 10 0 809 24

Sukcesy

edytuj
Nantes
Real Madryt
Chelsea
Paris Saint-Germain
Reprezentacja
  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 96 (1)
    Liga Europy UEFA – 3 (0)
    Puchar UEFA – 31 (3).
  2. Uwzględniono:
    Superpuchar Francji – 2 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 3 (0)
    Tarcza Wspólnoty – 1 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (0)
    Puchar Interkontynentalny. – 2 (0).

Przypisy

edytuj
  1. Claude Makelele returns to Chelsea in a new coaching role | Official Site | Chelsea Football Club [online], ChelseaFC [dostęp 2019-11-22].
  2. What does a central midfielder do in 2010? | Zonal Marking. zonalmarking.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-29)].
  3. Swansea City appoint Claude Makelele as their assistant manager. bbc.com, 11 stycznia 2017. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).

Bibliografia

edytuj