Carlo Azeglio Ciampi
Carlo Azeglio Ciampi (ur. 9 grudnia 1920 w Livorno, zm. 16 września 2016 w Rzymie[1]) – włoski bankowiec i polityk. W latach 1979–1993 prezes Banku Włoch, w latach 1993–1994 premier, od 1996 do 1999 minister odpowiadający za sprawy skarbu, budżetu i planowania gospodarczego, w latach 1999–2006 prezydent Republiki Włoskiej.
 Carlo Azeglio Ciampi (1999) | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 grudnia 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 września 2016 |
| Prezydent Republiki Włoskiej | |
| Okres |
od 18 maja 1999 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Włoch | |
| Okres |
od 28 kwietnia 1993 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
                           
| |
Życiorys
edytujW 1941 uzyskał dyplom z literatury w Scuola Normale di Pisa, następnie w 1946 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Pizie. W tym samym roku zaczął pracować w Banku Włoch, z którym zawodowo był związany przez 47 lat. W 1960 wszedł w skład administracji centralnej, w 1970 objął stanowisko dyrektora ds. administracji. W 1973 został sekretarzem generalnym, a w 1976 wicedyrektorem włoskiego banku centralnego. W 1978 powołano go na stanowisko dyrektora Banku Włoch. Rok później został gubernatorem banku i prezesem włoskiego urzędu Ufficio Italiano Cambi, które to funkcje pełnił nieprzerwanie do 1993.
W kwietniu tego samego roku został premierem włoskiego rządu. Gabinet ten miał charakter techniczny, a jego urzędowanie przypadło na czas ujawniania szeregu afer korupcyjnych (tzw. Tangentopoli) i upadku dotychczasowych ugrupowań. Zaplecze rządu stanowiły partie chadeków, socjalistów, socjaldemokratów i liberałów. W tym samym rządzie pełnił obowiązki ministra turystyki[2]. Z urzędu premiera ustąpił w maju 1994 po wygranych przez koalicję Silvia Berlusconiego wyborach parlamentarnych.
W maju 1996 został powołany na stanowiska ministra skarbu oraz ministra budżetu i planowania gospodarczego w rządzie Romana Prodiego, z których następnie powstał jeden resort[3]. Pozostał na funkcji ministra również w utworzonym przez centrolewicę w październiku 1998 gabinecie Massima D’Alemy[4].
18 maja 1999 po wyborze dokonanym przez włoski parlament rozpoczął urzędowanie jako dziesiąty w historii prezydent Włoch. W 2000 (przy wsparciu papieża Jana Pawła II) ułaskawił Mehmeta Alego Ağcę[5]. 10 lutego 2006 oficjalnie otworzył Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Turynie. 15 maja tego samego roku jako były prezydent Włoch został dożywotnim członkiem Senatu[6], w którym zasiadał do czasu swojej śmierci.
19 września 2016 został pochowany w swoim rodzinnym mieście[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Włoskie
- Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1999–2006)
- Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1999–2006)
- Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1999–2006)
- Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1999–2006)
- Wielki Mistrz Orderu Vittorio Veneto – ex officio (1999–2006)
- Wielki Krzyż Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1982
- Zagraniczne
- Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański
- Złoty Łańcuch Orderu Piusa IX – Watykan
- Komandor Orderu Legii Honorowej – 1985, Francja
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN – 1986, Niemcy
- Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca – 1993 Japonia
- Krzyż Wielki Narodowego Orderu Krzyża Południa – 1997, Brazylia[8]
- Wielki Łańcuch Orderu Białej Róży – 1999, Finlandia
- Honorowy Wielki Rycerz Orderu Łaźni – 2000, Wielka Brytania[9]
- Order Orła Białego – 2000, Polska[10]
- Wielki Łańcuch Narodowego Orderu Krzyża Południa – 2000, Brazylia[11]
- Krzyż Wielki Orderu św. Olafa – 2001, Norwegia
- Wielki Order Króla Tomisława – 2001, Chorwacja
- Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii – 2002, Austria
- Order Podwójnego Białego Krzyża I Klasy – 2002, Słowacja[12]
- Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka – 2002, Portugalia[13]
- Krzyż Wielki z Łańcuchem i Złotopromienną Gwiazdą Orderu Zasługi – 2002, Węgry
- Wielki Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi – 2002, Zakon Maltański
- Łańcuch Orderu Gwiazdy Rumunii – 2003, Rumunia
- Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej – 2004, Estonia
- Komandor Krzyża Wielkiego z Łańcuchem Orderu Trzech Gwiazd – 2004, Łotwa
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola – 2005, Monako[14]
- Xirka Ġieħ ir-Repubblika – 2005, Malta
- Wyróżnienia
Wyróżniony doktoratami honoris causa różnych uczelni, m.in. University of Oxford (2005)[15]. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Karola Wielkiego[16].
Przypisy
edytuj- ↑ E’ morto Carlo Azeglio Ciampi, l’uomo schivo che ha garantito il Paese. la Repubblica.it, 16 września 2016. [dostęp 2016-09-16]. (wł.).
- ↑ Skład rządu Carla Azeglia Ciampiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-05]. (wł.).
- ↑ Skład pierwszego rządu Romano Prodiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-06]. (wł.).
- ↑ Skład pierwszego rządu Massima D’Alemy na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-02-06]. (wł.).
- ↑ Italy: Turkish gunman wants to be baptised at the Vatican. adnkronos.com, 13 maja 2010. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
- ↑ Carlo Azeglio Ciampi na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2011-02-05]. (wł.).
- ↑ Ostatnie pożegnanie ulubionego prezydenta. tvn24.pl, 19 września 2016. [dostęp 2016-09-19].
- ↑ Diário Nacional – DOU – Seção 1 de 23/04/1997 (1417637). radaroficial.com.br. [dostęp 2014-07-25]. (port.).
- ↑ Palazzo del Quirinale, 16-10-2000. quirinale.it. [dostęp 2011-02-06]. (wł.).
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 299.
- ↑ Diário Nacional – DOU – Seção 1 de 04/07/2000 (1747824). radaroficial.com.br. [dostęp 2014-07-25]. (port.).
- ↑ Rad Bieleho dvojkríža, I. trieda. schuster.prezident.sk. [dostęp 2012-01-23]. (słow.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2012-01-23]. (port.).
- ↑ Carlo Azeglio Ciampi. academy-aises.eu. [dostęp 2014-07-25]. (wł.).
- ↑ Voting on Resolution approving the conferment of Degree by Diploma. ox.ac.uk, 10 lutego 2005. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Charlemagne 2005 goes to Italy’s Ciampi. euronews.net, 5 maja 2005. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Carlo Azeglio Ciampi. quirinale.it. [dostęp 2011-02-05]. (wł.).