Balthasar Van Der Pol

Balthazar van der Pol
Państwo działania	Holandia
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1889 ; Utrecht
Data śmierci	6 października 1959
	Prof. dr inż nauk technicznych
Alma Mater	Uniwersytet w Utrechcie, Uniwersytet Londyński, Cambridge
Doktorat	1920 – nauki techniczne ; Uniwersytet w Utrechcie – Holandia
Profesura	1938

Balthazar van der Pol (ur. 27 stycznia 1889 w Utrechcie, zm. 6 października 1959) – holenderski inżynier fizyk, specjalista analizy matematycznej, doktor honoris causa Politechniki Warszawskiej z 1956.

Życiorys

W 1911 rozpoczął studia na wydziale Fizyki Uniwersytetu w Utrechcie. Dyplom z odznaczeniem otrzymał w 1916. W latach 1916–1919 studiował w Anglii fizykę doświadczalną.

W 1920 wrócił do Holandii, wtedy też otrzymał stopień doktora cum laude Uniwersytetu w Utrechcie. Jego praca doktorska pt. „Pomiary wielkiej częstotliwości w wyładowaniach jarzeniowych” została odebrana z dużym zainteresowaniem i uznaniem. W latach 1919–1922 pracował na stanowisku asystenta profesora H. A. Lorenza w Teyler Stichting Haarlen Uniwersytetu w Delfcie. Od 1922 pracował w Zakładach N.V. Philipsa w Eindhoven, początkowo jako pracownik naukowo-badawczy, następnie przez 25 lat jako kierownik Działu Badań Naukowych w zakresie radiotechniki^[1].

W 1938 otrzymał tytuł profesora elektrotechniki teoretycznej Uniwersytetu Technicznego w Delfcie. W okresie 1945–1946 sprawował funkcję rektora Uniwersytetu w Eindhoven. W 1949 został dyrektorem Międzynarodowego Komitetu Doradczego Radiokomunikacyjnego (CCIR) z siedzibą w Genewie. Swoje prace publikował w czasopismach matematycznych, przyrodniczych, fizycznych i technicznych na całym świecie.

W swoich publikacjach poruszał zagadnienia m.in. z matematyki, fizyki i techniki np. równania różniczkowe nieliniowe, funkcje Mathieu i Bessela, rachunek operatorowy Heaviside’a, transformacje Laplace’a, teorię liczb, Riemanowskie funkcje Zeta. Jedna z zasadniczych dla wszelkich drgań postaci równań różniczkowych nieliniowych nazwana jest równaniem van der Pola, a drgania relaksacyjne są również nierozłącznie związane z jego nazwiskiem^[1].

Członek, wiceprezes, prezes wielu organizacji i towarzystw naukowych m.in. członek Instytutu Radio-inżynierów w USA, Towarzystwa Fizycznego Wielkiej Brytanii, Holenderskiego Królewskiego Instytutu.

Brał udział w VIII sesji Międzynarodowego Komitetu Doradczego Radiokomunikacyjnego w Warszawie. Odznaczony został m.in. Złotym Medalem Waldemara Poulsena (który został mu nadany przez Duńską Akademię Nauk Technicznych), Orderem Komandorskim Lwa Holenderskiego, Orderem Oranje Nassau^[1]. W 1956 otrzymał zaszczytny tytuł honoris causa Politechniki Warszawskiej.

Balthazar van der Pol zmarł 6 października 1959 roku^[1].

Stanowiska

1919–1922 asystent profesora H.A.Lorenza w Teyler Stichting Haarlen Uniwersytetu w Delfcie
1922–1947 pracownik naukowo-badawczy, kierownik Działu Badań Naukowych w zakresie radiotechniki w Zakładach N.V. Philipsa w Eindhoven
1938 profesor elektrotechniki teoretycznej Uniwersytetu Technicznego w Delfcie
1945–1946 Rektor Uniwersytetu w Eindhoven
1949 dyrektor Międzynarodowego Komitetu Doradczego Radiokomunikacyjnego (CCIR) z siedzibą w Genewie

Członkostwa

członek Instytutu Radioinżynierów USA
członek Towarzystwa Fizycznego Wielkiej Brytanii
członek Holenderskiego Królewskiego Instytutu Inżynierów
członek Edynburskiego Towarzystwa Matematycznego
członek Szwajcarskiego Towarzystwa Matematycznego

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

Złoty Medal Waldemara Poulsena nadany przez Duńską Akademię Nauk Technicznych
Order Komandorski Lwa Holenderskiego
Order Oranje Nassau
Medal Honorowy Amerykańskiego Instytutu Radioinżynierów
1956 tytuł doctora honoris causa Politechniki Warszawskiej

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Andrzej Ulmer: Doktorzy Honoris Causa Politechniki Warszawskiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2000, s. 73-74.

Linki zewnętrzne

https://web.archive.org/web/20170806062855/https://www.pw.edu.pl/Uczelnia/Historia/Doktorzy-honoris-causa-PW
John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Balthasar Van Der Pol w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-25].
http://www.dos4ever.com/EF50/Pol.html
http://ethw.org/Balthasar_Van_der_Pol

[pdhcstsvp-1] Andrzej Ulmer: Doktorzy Honoris Causa Politechniki Warszawskiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2000, s. 73-74.

[1]