Wikipedia

Aleksandra Kurzak

Aleksandra Małgorzata Kurzak (ur. 7 sierpnia 1977 w Brzegu Dolnym[2]) – polska śpiewaczka (sopran), solistka operowa.

Aleksandra Kurzak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1977
Brzeg Dolny

Typ głosu

sopran

Gatunki

opera

Zawód

solistka operowa

Aktywność

od 1998

Wydawnictwo

Decca Classics[1]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Rodzina i edukacja

edytuj

Córka śpiewaczki Jolanty Żmurko i waltornisty Ryszarda Kurzaka[3].

Ukończyła Szkołę Muzyczną im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie skrzypiec, Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu[4]. W 2009 uzyskała dyplom doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: wokalistyka[5].

Kariera zawodowa

edytuj

W 1998 zwyciężyła w finale Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[6]. Po konkursie otrzymała stypendium Fundacji Crescendum Est – Polonia Aleksandra Gudzowatego, dzięki czemu wyjechała do Niemiec, gdzie doskonaliła swój warsztat[7]. Z powodzeniem startowała również w konkursach wokalnych w Helsinkach, Barcelonie, Kantonie i Hamburgu[8].

Podczas udziału w konkursie Operalia Plácinda Dominga została dostrzeżona przez Petera Mario Katona, dyrektora obsady w The Royal Opera House w Londynie, który od tamtej pory polecał ją innym reżyserom[9]. W 1999 zadebiutowała na scenie operowej rolą Zuzanny w Weselu Figara Mozarta w Operze Wrocławskiej[5]. W 2001 zadebiutowała w Operze Narodowej w Warszawie rolą Hanny w Strasznym dworze[10]. W latach 2001–2007 była solistką Międzynarodowego Studia Operowego przy Staatsoper w Hamburgu[11]. W 2004 zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku rolą Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha[5][12]. Od 2007 występowała również m.in. w The Royal Opera House w Londynie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze Wiedeńskiej, Teatro alla Scala w Mediolanie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opéra Bastille w Paryżu i Arena di Verona[13]. W 2013 została ambasadorką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[14]. W 2015 za rolę Fiorilli w Turku we Włoszech wystawianym w The Royal Opera House otrzymała International Opera Award w kategorii Readers’ Award oraz Bachtrack Opera Award dla najlepszej śpiewaczki sezonu[15].

Jest bohaterką dwóch książek autobiograficznych: „Si, Amore” (2015; wywiad rzeka, przeprowadzony przez Aleksandra Laskowskiego)[16][17] i „Dobrissimo! Opera od kuchni” (2022; wywiad rzeka Marzeny Rogalskiej, uzupełniony o ulubione przepisy kulinarne śpiewaczki)[18].

Życie prywatne

edytuj

W 2000 po raz pierwszy wyszła za mąż, jednak małżeństwo zakończyło się rozwodem po 10 latach[19][20]. W 2012 podczas prób do premiery opery Napój miłosny w The Royal Opera House w Londynie poznała tenora Roberto Alagnę, za którego wyszła 16 listopada 2015 we Wrocławiu po dwóch latach związku[19][4][21]. Mają córkę Malènę (ur. 2014)[22].

Role

edytuj

Dyskografia

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
POL
2010 Chopin: Songs (oraz Mariusz Kwiecień, Nelson Goerner)
  • Data: 5 listopada 2010[33]
  • Wydawca: Fryderyk Chopin Society
 —
2011 Gioia!
  • Data: 12 sierpnia 2011[35]
  • Wydawca: Decca Classics/Universal Music
 8[36]
2012 Hej, kolęda! (oraz Sebastian Karpiel-Bułecka)
  • Data: 13 listopada 2012[38]
  • Wydawca: Universal Music Polska
 16[39]
  • POL: złota płyta[34]
2013 Bel Raggio (oraz Sinfonia Varsovia pod dyr. Pier Giorgio Morandi)
  • Data: 16 kwietnia 2013 (Polska), 3 czerwca 2013 (świat)[40]
  • Wydawca: Decca Classics (Universal Music)
 50[41]
2018 Puccini in Love (oraz Roberto Alagna i Sinfonia Varsovia pod dyr. Riccardo Frizza)
„—” pozycja nie była notowana.

Nagrody

edytuj
  • 1998: I Nagroda na V Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
  • 1998: Nagroda Specjalna na Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
  • 1998: I Nagroda na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.
  • 1998: Nagroda Specjalna na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie w kategorii najlepszy debiut roku.
  • 1999: Nagroda Specjalna Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Mirjam Helin w Helsinkach.
  • 2000: Nagroda Mozarteum w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
  • 2000: Nagroda Publiczności w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
  • 2002: III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kantonie
  • 2000: I Nagroda w Konkursie im. Elise Meyer w Hamburgu.
  • 2000: Nagroda Milenijna Prezydenta Wrocławia.
  • 2000: Wrocławska Nagroda Muzyczna.
  • 2002: Laureatka Brązowej Iglicy.
  • 2010: Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[42]
  • 2013: Laureatka Wiktory 2012 w kategorii Gwiazda Piosenki i Estrady[43]
  • 2015: Złoty Krzyż Zasługi[44][45]
  • 2018: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[46]
  • 2019: „Złota Muszka" - Nagroda im. Bogusława Kaczyńskiego[47]

Źródło:[2].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Polska sopranistka na kontrakcie Decca Classics. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (pol.).
  2. ↑ a b Małgorzata Kosińska: Aleksandra Kurzak. culture.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  3. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 37–38, 133, 141.
  4. ↑ a b Relacje międzyludzkie i życie codzienne - kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  5. ↑ a b c Aleksander Laskowski, Si, Amore.
  6. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41, 312–313, 371.
  7. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 313.
  8. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41.
  9. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42–44, 64.
  10. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 372.
  11. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42, 379.
  12. ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 44.
  13. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 88, 174, 242–243, 393.
  14. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 373.
  15. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 156.
  16. ↑ „Si, Amore” wywiad z Aleksandrą Kurzak [online], lifeandmore.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  17. ↑ Aleksander Laskowski, Si, Amore. Aleksandra Kurzak [online], com.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  18. ↑ Dobrissimo! Opera od kuchni | Rogalska Marzena Kurzak Aleksandra (książka) - Księgarnia znak.com.pl [online], znak.com.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  19. ↑ a b Aleksandra Kurzak: Miłość w operze - Newsy - Polki.pl [online], pl/zycie-gwiazd/newsy,aleksandra-kurzak-milosc-w-operze,10037664,artykul.html [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  20. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 137, 313.
  21. ↑ Aleksandra Kurzak: Na sianie i w filharmonii - rp.pl [online], rp.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  22. ↑ Mat: Malena, córka Aleksandry. [w:] www.wroclaw.pl Oficjalny portal internetowy Wrocławia [on-line]. 2014-01-30 aktualizacja 2014-01-31. [dostęp 2014-08-28].
  23. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107.
  24. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107, 115.
  25. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 47, 83, 88, 96.
  26. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 361.
  27. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 287.
  28. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 328–329.
  29. ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 242–243.
  30. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 352.
  31. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 393.
  32. ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 262, 264.
  33. ↑ Chopin: Songs / Kurzak, Kwiecien, Goerner Chopin / Kurzak / Kwiecien / Goerner. arkivmusic.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2019-01-04)]. (ang.).
  34. ↑ a b ZPAV: złote płyty 2013. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  35. ↑ Aleksandra Kurzak – „Gioia!”. universalmusic.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  36. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 15.08.2011 – 21.08.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  37. ↑ ZPAV: platynowe płyty 2012. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  38. ↑ Aleksandra Kurzak, Sebastian Karpiel-Bułecka – „Hej, kolęda!”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (pol.).
  39. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.11.2012 – 18.11.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  40. ↑ Aleksandra Kurzak – „Bel Raggio”. deccaclassics.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  41. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 01.04.2013 – 07.04.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
  42. ↑ Doroczne Nagrody Ministra wręczone. mkidn.gov.pl. [dostęp 2016-11-14].
  43. ↑ Wiktory 2012 rozdane!. tvp.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  44. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 845.
  45. ↑ Odznaczenia dla twórców i mecenasów kultury. prezydent.pl. [dostęp 2016-11-14].
  46. ↑ Aleksandra Kurzak otrzymała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. dzieje.pl, 2018-06-30. [dostęp 2018-07-01].
  47. ↑ Nagroda przyznawana przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie.

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandra_Kurzak&oldid=74194903”