Albert Ferrer
Albert Ferrer Llopis (ur. 6 czerwca 1970 w Barcelonie) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery występował na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, mistrz olimpijski z Barcelony (1992), uczestnik mistrzostw świata w USA (1994) oraz mistrzostw świata we Francji (1998).
Pełne imię i nazwisko |
Albert Ferrer Llopis | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Kariera klubowa
edytujPoczątkowo występował w Barcelonie B, następnie przebywał na wypożyczeniu w CD Tenerife. W jego barwach w sezonie 1989/1990 zadebiutował w Primera División. W 1990 roku zaczął regularnie występować w pierwszym zespole Barcelony. Jedynego gola w hiszpańskiej ekstraklasie strzelił w sezonie 1991/1992[1].
Wraz z Barceloną pięciokrotnie został mistrzem Hiszpanii (1991, 1992, 1993, 1994, 1998), dwukrotnie zdobył Puchar Króla (1997, 1998) oraz cztery razy wywalczył Superpuchar Hiszpanii (1991, 1992, 1994, 1996). W sezonie 1991/1992 sięgnął po Puchar Europy – w finałowym meczu z Sampdorią zagrał w podstawowym składzie[2]. Ponadto w 1997 roku zdobył Puchar Zdobywców Pucharów, a w 1992 i 1997 wywalczył Superpuchar Europy[1].
W 1998 roku przeszedł do Chelsea za 2,2 miliony funtów[3]. W nowym zespole zadebiutował 15 sierpnia w przegranym 1:2 meczu z Coventry City. Jedynego gola strzelił 3 listopada 1999 w spotkaniu Ligi Mistrzów z Herthą Berlin, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0. Wraz z londyńskim klubem sięgnął po Superpuchar Europy (1998 – w meczu z Realem Madryt zagrał przez pełne 90 minut)[4], wywalczył Puchar Anglii (2000) oraz zdobył Tarczę Wspólnoty (2000). Karierę piłkarską zakończył w 2003 roku, łącznie w barwach Chelsea rozegrał 113 meczów[3].
Kariera reprezentacyjna
edytujW 1989 roku uczestniczył w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Arabii Saudyjskiej. W turnieju tym był podstawowym zawodnikiem reprezentacji Hiszpanii – zagrał w trzech meczach grupowych w pełnym wymiarze czasowym[5]. 4 września 1991 roku zadebiutował w kadrze seniorskiej w spotkaniu z Urugwajem[6]. W 1992 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie – wystąpił w pięciu pojedynkach, m.in. w wygranym 3:2 finale z Polską[7].
W 1994 roku wraz z reprezentacją wziął udział w mistrzostwach świata w Stanach Zjednoczonych. W turnieju tym był podstawowym zawodnikiem – zagrał w pięciu meczach, zaś Hiszpanie dotarli do ćwierćfinału[5]. Cztery lata później pełnił funkcję rezerwowego w mistrzostwach świata we Francji – wystąpił w jednym spotkaniu (grupowym z Nigerią)[5]. 17 listopada 1999 roku w przegranym 0:2 pojedynku z Argentyną po raz ostatni zagrał w barwach narodowych[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Ferrer. bdfutbol.com. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
- ↑ European Champions' Cup 1991-92 - Details. rsssf.com. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
- ↑ a b Ferrer set to retire. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
- ↑ Super Cup 1998. rsssf.com. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).
- ↑ a b c Albert FERRER. fifa.com. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 listopada 2012)]. (ang.).
- ↑ a b FERRER. futbol.sportec.es. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 lutego 2012)]. (hiszp.).
- ↑ Albert Ferrer. sports-reference.com. [dostęp 2011-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2012)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Albert Ferrer w bazie Soccerbase (ang.)
- Albert Ferrer w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil w bazie BDFutbol.com (ang.)
- Profil w bazie FootballDatabase.eu (ang.)