aucèl
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin *avicellus, diminutiu d'avis.
Prononciacion
/awˈsɛl/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « aucèl »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
aucèl | aucèls |
[awˈsεl] | [awˈsεls] |
aucèl masculin
- Zool. Mena d'animal vertebrat tetrapòde (Aves) que ten un bèc, de plumas, d'alas e fa d'uòus.
- Puèi l'aucèl gris se brandiguèt las plomas, alategèt tres còps e prenguèt la volada (Joan Bodon, L'aucèl gris dins Contes del meu ostal)
- Cada aucèl tròba son nis bèl (Provèrbi tradicional)
Variantas dialectalas
- ausèl (lengadocian)
- ausèth (gascon)
- audèth (gascon)
- aucèu (provençal)
- auseu (lemosin)
- auceu (vivaroalpenc)
- aucel (vivaroalpenc)
- auvèl
- passerat