Combat de San Lorenzo
 | |
| Informacions generalas | |
| Data | 3 de heurèr de 1813 |
| Luòc | San Lorenzo, Província de Santa Fe |
| Eissida | |
| Belligerants | |
.svg){kind=small} Províncias Unidas
|
.svg){kind=small} Empèri Espanhòu
|
| Comandants | |
| José de San Martín
|
Antonio Zabala
|
| Fòrças en preséncia | |
| 125 granadèrs e 50 milicians | 250 òmis e 2 canons |
| Pèrdas | |
| 15 morts lo dia deu combat, 16 au cap de 8 dias 22 herits | 40 morts e 14 herits e presoèrs |
Lo combat de San Lorenzo, liurat lo 3 de heurèr de 1813, que ho ua batalha de la Guèrra d'Independéncia Argentina qui opausè las tropas de las Províncias Unidas de l'Arriu de la Plata e las òstes colonialas de l'Empèri Espanhòu. Que la purmèra batalha deus Granadèrs a Chivau.
Aqueth combat que petè dens lo contèxte deu blocatge de Montevideo, vaduda capitala de la Vicereiautat de l'Arriu de la Plata puish que Buenos Aires b'èra independento (de facto mes pas de jure) desempuish la Revolucion de Mai de 1810. Lo coronèu José Rondeau qu'assetjava la capitala de la Benda Orientau per tèrra e los espanhòus non podèvan pas avitalhà's sonque per l'arriu de la Plata en panar las còstas argentinas. Qu'ei justament ua de las loas expedicions qui rescontrè los granadèrs argentins esconuts dens lo convent de San Carlos Borromeo a Sant Lorenzo.
La batalha que ho de las brèvas e ganhada peus argentins. L'iconografía patriotica argentina que retiengó qu'un certe Cabral, un granadèr d'origina indiana e africana, qu'aurè perdut la vita en bèth emparar lo generau José de San Martín d'un còp de balhoneta qu'anava arrecéber per'mor d'estar gahat devath lo son chivau cadut. La legenda que vòu que Cabral e aja declarat «que mòri content per'mor qu'avèm vençut l'enemic».
