Mafia: The City of Lost Heaven

Ten artykuł dotyczy gry komputerowej. Zobacz też inne znaczenia tego słowa.

Mafia: The City of Lost Heaven – gra akcji wydana w 2002 roku, traktująca o brudnych sprawach w USA w latach trzydziestych XX wieku. Uważana jest za wierną, komputerową kopię filmu Ojciec chrzestny. Odniosła duży komercyjny sukces i przyniosła twórcom mnóstwo pieniędzy, które oczywiście zostały przeznaczone na dobra luksusowe. W 2010 roku wyszła kontynuacja tej gry.

Fabuła

Głównym bohaterem gry jest Thomas Angelo, typowy amerykański taksówkarz. Jak to zawsze bywa, postać pochodząca z tego typu gry nie może nie prowadzić przebojowego życia, więc zupełnie przypadkiem napotyka dwóch gangsterów uciekających przed innymi, bardziej złymi. Tom zostaje zmuszony do pomocy im w ucieczce, co jest jednym z najbardziej irytujących elementów gry, ponieważ wrogi samochód jeździ około pięciu razy szybciej od taksówki, i na dodatek nawet zderzenie z rozpędzonym tramwajem zatrzyma go nie dłużej niż na dziesięć sekund. Ostatecznie pościg został zgubiony, a Tom otrzymał sowitą nagrodę od szefa jednej z dużych organizacji mafijnych.

Niedługo potem zostaje napadnięty przez złych gangsterów, którzy niszczą cały dobytek jego życia, czyli taksówkę. Załamany Thomas zwraca się do dobrych (tych samych, którym pomógł w ucieczce) o pomoc. Z dnia na dzień z tępego taksówkarza stał się szanowanym przez wszystkich gangsterem.

Tom został wprowadzony w szczegóły mafijnego życia. Rozpoczynając od prostych zadań (jak niszczenie samochodów kijem bejsbolowym na czas) coraz bardziej zdawał sobie sprawę, jak bardzo podoba mu się jego nowa „praca”. Niedługo potem takie sprawy jak na przykład wymordowanie czterdziestu osób i spalenie hotelu nie są dla niego niczym dziwnym.

Liczyłeś na spoilery, szanowny graczu? Niestety, trafiłeś pod nie ten adres.

Najważniejsi bohaterowie

• Don Salieri – głowa przestępczej rodziny, nigdy nie rusza tłustego dupska dalej niż na 10 metrów od siedzenia, a nawet jeśli to tylko po to, żeby spić się do nieprzytomności. Zwykle coś tam mówi, wydaje polecenia.
• Thomas Angelo – główny bohater gry, dysmózg. Nigdy nie ma własnego zdania, ślepo oddany donowi. Dzięki umiejętności prowadzenia taksówki wygrał profesjonalny wyścig samochodowy (drugi najbardziej irytujący element gry).
• Paulie i Sam – najlepsi przyjaciele Thomasa, Paulie to typowy rozpacz przeciwników, a Sam zawsze pakuje się w kłopoty – 3 razy był przez długi okres więziony przez wrogów, nie obyło się bez łamania wszystkich żeber pod rząd.
• Vincenzo – przed niemal każdą misją daje graczowi broń. Coś tam sobie bełkocze, nikt nigdy go nie słucha.
• Ralph – jąkający się mechanik, największy idiota w grze. Szczytem jego możliwości jest otwarcie drzwi samochodu (z użyciem klucza, oczywiście).
• Luigi – barman w barze Salieriego. Nigdy nie schodzi ze swojego posterunku (zza lady). Za jego sprawą otrzymujemy najbardziej podniecające zadanie w całej grze. Ma on słodką córeczkę Sarę, u której Thomas ma zaszczyt zaliczyć nockę. Mimo że ma milutko wyglądającą twarz, to pod ladą prócz butelek wódki trzyma niespodziankę. Walnij go to Ci ją pokaże.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny gier. Jeśli umiesz grać nie tylko na nerwach – rozbuduj go.