Hopp til innhald

The Ocean av Led Zeppelin

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
The Ocean
Song av Led Zeppelin
frå albumet Houses of the Holy
Utgjeve 28. mars 1973
Innspelt 1972
Sjanger Hardrock
Lengd 4:31
Selskap Atlantic
Komponist John Bonham
Tekstforfattar John Bonham
Låtskrivar(ar) Bonham/Jones/Page/Plant
Produsent Jimmy Page

«The Ocean» er ein song av det engelske rockebandet Led Zeppelin, frå albumet Houses of the Holy frå 1973. «The Ocean» referer til havet av tilhengjarar som møtte opp konsertane til Led Zeppelin, som songen er tileigna til.[1]

Introen og refrenget (hovudriffet) i songen vekslar mellom taktartane 4/4 og 7/8. Stemma i introen er trommeslagar John Bonham. Han seier «We've done four already but now we're steady, and then they went 1, 2, 3, 4!» viser han til talet på opptak. Dei hadde prøvd å spele inn songen fire gonger før, men fekk det ikkje heilt til, så som ei oppmuntring sa han dette. Om lag frå 1:37-1:38 inn i songen og igjen rundt 1:41 kan ein høyre ein telefon ringe i bakgrunnen. Enkelte meiner det vart gjort med vilje, fordi notar av songen har ordet «ring» over perkusjonsdelen av songen. Andre meiner det var eit uhell at telefonen ringte under innspelinga. Hardrocksongen endar med eit coda som består av ein gitarsolo og ei doo-wop-hyllest.

Bandet spela songen første gongen songen på konsert i USA i 1972 og spelte songen ut 1973. Etter dette vart han ikkje spelt meir.[1]

Dette er ein av få Led Zeppelin-songar ein kan høyre knirkinga frå basstrommepedalen til John Bonham.

Songen vart gjeven ut på singel Austerrike og Tyskland med «Dancing Days» som B-side, samt ei alternativ tysk utgåve med «Over the Hills and Far Away» som B-side.

Medverkande

[endre | endre wikiteksten]

Andre versjonar

[endre | endre wikiteksten]

  • 1990: Zebra (Live
  • 1991: Living Colour (Biscuits [japansk bonus])
  • 1993: Motohiko Hino (It's There)
  • 1993: John Vearity (Whole Lotta Love)
  • 1994: Tesla (Bust a Nut [japansk bonus])
  • 1994: Cinnamon (Cinnamon II)
  • 1994: They Play Led Zeppelin (A Tribute to Led Zeppelin)
  • 1997: Jason Bonham Band (In the Name of My Father - The Zepset)
  • 1997: King Size (Romeo & Julie)
  • 1998: Illuminati (Music of the Grateful Dead and Beyond)
  • 1999: Jani Lane (The Song Remains Remixed: A Tribute to Led Zeppelin, Astralasia remix)
  • 1999: Stereofeed (The String Quartet Tribute to Led Zeppelin)
  • 1999: Makoto Ihara (Super Rock Summit)
  • 2000: Postmortem (Dead Zeppelin: A Metal Tribute to Led Zeppelin)
  • 2002: Melissa Quade (Livin, Lovin, Played: A Tribute to Led Zeppelin)
  • 2003: Jon Hamar (Basso Profundo: Solos and More)
  • 2003: Shaker (Shaker)
  • 2004: David White Trio (Words and Music)

  • 2004: Brass Monkey Brass Band (The Highest Good)
  • 2004: Heavy Fuel (Led Zeppelin: A Tribute Performed by Heavy Fuel)
  • 2005: Susaye Greene (Brave New Shoes)
  • 2005: GVL (Hip Hop Tribute to Led Zeppelin)
  • 2005: The Rockies (The Hits Re-loaded: The Music of Led Zeppelin)
  • 2006: Dream Theater (Two Nights In North America [limited release])
  • 2006: GogoLab (99.5 The Mountain Homegrown Vol. 5)
  • 2006: Studio 99 (Led Zeppelin: A Tribute)
  • 2007: Bonerama (Bringing It Home)
  • 2007: Frankie Banali & Friends (24/7/365: The Tribute to Led Zeppelin)
  • 2007: Michael LaMacchia (Orgelic Jive Collective: Live at the Sweetwater)
  • 2007: Zepparella (A Pleasing Pounding)
  • 2007: Lez Zeppelin (Lez Zeppelin)
  • 2007: Led Zepagain (Led Zepagain II: A Tribute to Led Zeppelin)
  • 2008: Gov't Mule (Holy Haunted House [recorded live 2007])
  • 2008: Letz Zep (In Concert)
  • 2008: Dread Zeppelin (Bar Coda)

Samplingar

[endre | endre wikiteksten]
  1. 1,0 1,1 Dave Lewis (1994), The Complete Guide to the Music of Led Zeppelin, Omnibus Press, ISBN 0-7119-3528-9.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]