Linaritt
Utsjånad
Linaritt | |||
Linaritt, frå La Carolina distrikt i Linares i Jaén i Andalusia i Spania, typelokaliteten. Biletbreidda er 1,5 mm | |||
Generelt | |||
---|---|---|---|
Kategori | Sulfatmineral | ||
Kjemisk formel | PbCu[(OH)2|SO4] | ||
Strunz-klassifisering | 07.fvt.65 | ||
Krystallsymmetri | Monoklin 2/m prismatisk | ||
Einingscelle | a = 9.701(2) Å, b = 5.65 Å, c = 4.69 Å; β = 102.65°; Z = 2 | ||
Identifikasjon | |||
Farge | Djup asurblå | ||
Krystallform | krystallar langstrekte and tavleforma; in skorper and samlingar | ||
Krystallsystem | Monoklin | ||
Tvilling | Vanleg på {100}, òg på {001} | ||
Kløyv | perfekt på {100}, uperfekt på {001} | ||
Brot | Muslig | ||
Mohs hardleiksskala | 2.5 | ||
Glans | Underadamantin, glasaktig | ||
Strekfarge | lyseblå | ||
Transparens | Gjennomsiktig, gjennomskineleg | ||
Spesifikk vekt | 5,3-5,5 | ||
Optiske eigenskapar | |||
Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
Brytingsindeks | nα = 1.809 nβ = 1.838 nγ = 1.859 | ||
Dobbeltbryting | δ = 0.050 | ||
Pleokroisme | X = lyseblå; Y = blå; Z = prøyssarblå | ||
2V-vinkel | Målt: 80° | ||
Kjelder | [1][2][3] |
Linaritt er eit blått sekundærmineral, eit bly-kopar-sulfat, PbCuSO4(OH)2.
Linaritt vart først identifisert i 1822. Det er kalla opp etter Linaresplatået i Spania.[1]
Det finst på kontaktførekomstar i Oslofeltet.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- «Linaritt», Store norske leksikon, 14. februar 2009, henta 14. februar 2014