Musikken på albumet består av songar som hadde vore med i filmen med same namn. Songen «Wooden Heart» vart gjeven ut på singel i Storbritannia, der han låg seks veker på toppen av lista. I USA spelte Joe Dowell inn ein versjon av «Wooden Heart» som gjekk til topps på Billboard Hot 100. RCA Victor gav seinare ut «Wooden Heart» av Presley som b-side av ein singel to gonger, ein gong i 1964 på nyutgjevinga av «Blue Christmas», og igjen på singelen «Puppet on a String» får filmen Girl Happy i 1964. Fire av songane på albumet kom ut i 1995 på samlealbumet Command Performances: The Essential 60s Masters II: «G.I. Blues», «Wooden Heart», «Shoppin' Around» og «Doin' the Best I Can».
På grunn av opphavsrettar vart opningssporet «Tonight Is So Right for Love» byta ut med «Tonight's All Right for Love» for den europeiske versjonen av albumet, som var tilpassa frå ein melodi av valsekongenJohann Strauss den yngre frå 1800-talet, Geschichten aus dem Wienerwald. Melodien for «Tonight Is So Right for Love» var teken direkte frå ein barcarolle skriven av Jacques Offenbach, som levde samstundes med Strauss. Ei amerikansk utgåve av «Tonight's All Right for Love» kom ikkje ut før samlealbumet Elvis: A Legendary Performer Volume 1 i 1974. Versjonen av «Blue Suede Shoes» som vart nytta i filmen er ei nyinnspeling av songen Presley først spelte inn i 1956, og er ein av få songar Presley spelte inn att på ny i studio i løpet av karrieren.
Albumet G.I. Blues vart nominert til to Grammy-prisar i 1960 i kategoriane beste filmmusikkalbum og beste mannlege vokal.[6]
Den 27. april 1997 nymastra RCA albumet for CD og la til åtte opptak frå innspelinga som bonusspor. To av songane var ikkje gjevne ut før, den akustiske versjonen av «Big Boots» som kom ut på det posthume albumet Elvis Sings for Children and Grown-Ups Too i 1978, og erstatninga «Tonight's All Right For Love».[7] I 2012 vart G.I. Blues gjeven ut på Follow That Dream i ein 7" digi-pack-utgåve med eit hefte og to CD-ar som inneheldt det originale albumet og fleire alternative opptak.[8] Ein oppfølgjar, Café Europa, som òg inneheldt eit hefte og to CD-ar kom ut i 2013. Dette albumet inneheld fleire alternative versjonar frå innspelinga av G.I. Blues.[9]
↑Graff, Gary; Durchholz, Daniel (eds) (1999). MusicHound Rock: The Essential Album Guide. Farmington Hills, MI: Visible Ink Press. s. 892. ISBN1-57859-061-2.
↑Simpson, Paul (2004). The Rough Guide to Elvis. London: Rough Guides. s. 121. ISBN1-84353-417-7.
↑«Pop Albums». Elvis Presley: The Official Site of the King of Rock 'n' Roll. Elvis Presley Enterprises, Inc. 2013. Henta 15. oktober 2016.
↑«Searchable datebase». RIAA. 2013. Henta 27. september 2016. Merk: Søk på «Presley, Elvis»