weerskanten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  weerskanten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• weers·kan·ten

Woordherkomst en -opbouw

• alleen meervoud, van Middelnederlands wederside, op te vatten als samenstelling van  weer bw  en  kanten zn  met het invoegsel -s- 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord		weerskanten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de weerskanten mv

1. aan ~: flankerend aan beide zijden

   • Er stonden palmen aan weerskanten van de weg. 
   • Aan weerskanten brullen kerels als gekken om zichzelf te verdoven, om zichzelf moed te geven. Anderen rennen net als hij, geconcentreerd, de zenuwen in hun buik, met droge keel. Ze stormen allemaal op de vijand af, gewapend met een onherroepelijke woede, een verlangen naar wraak.