uitblinker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitblinker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·blin·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van uitblinken met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uitblinker	uitblinkers
verkleinwoord	uitblinkertje	uitblinkertjes

Zelfstandig naamwoord

de uitblinker v

1. (sport) (onderwijs) iemand of iets de heel erg goed is, iemand die beter is dan de rest

   • De uitblinker tijdens het zwemtournooi won alle wedstrijden. 
   • Hij was een uitblinker op school, hij was de enige cum laude zijn examen haalde. 

Synoniemen

1. kanjer, topper, ster

Gangbaarheid

• Het woord uitblinker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitblinker" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.