tweeën

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tweeën    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtwejə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• twee·en

Zelfstandig naamwoord

de tweeën mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord twee

   • Hij had een koning, twee tweeën en een drie. 

Zelfstandig naamwoord

tweeën

1. datief van twee: bij tijdsaanduidingen na voorzetsels

   • Het liep tegen tweeën. 

Uitdrukkingen en gezegden

• Ze waren met zijn tweeën.

Zij waren twee in getal.

• Met z'n tweeën gingen ze wandelen.

De twee van hen gingen samen te wandel.