schuiver

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schuiver    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schui·ver

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van schuiven met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schuiver	schuivers
verkleinwoord	schuivertje	schuivertjes

Zelfstandig naamwoord

de schuiver m

1. iets of iemand dat of die schuift of waarmee men kan schuiven
2. iemand die (opium) 'schuift' (een opiumschuiver)
3. (sport) bal die vlak langs de grond schuift
4. (informeel) zijdelingse smak

   • Ik maakte met mijn fiets een enorme schuiver toen ik over het beijzelde wegdeel reed 

Hyponiemen

   

baanschuiver bordeelschuiver buikschuiver dekschuiver dozenschuiver faseschuiver grondschuiver maandschuiver opiumschuiver smoelschuiver sneeuwschuiver vloerschuiver

Gangbaarheid

• Het woord schuiver staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schuiver" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.