rottekonge
Uiterlijk
- rot·te·kon·ge
rottekonge m
- (dierkunde), Duitse (mythologie) rattenkoning
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | rottekonge | rottekongen | rottekonger | rottekongene |
genitief | rottekonges | rottekongens | rottekongers | rottekongenes |