praebitio
- prae·bi·ti·ō
- Afgeleid van praebere.
praebitiō v
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | praebitiō | praebitiōnēs |
| genitief | praebitiōnis | praebitiōnum |
| datief | praebitiōnī | praebitiōnibus |
| accusatief | praebitiōnem | praebitiōnēs |
| vocatief | praebitiō | praebitiōnēs |
| ablatief | praebitiōne | praebitiōnibus |