opdringen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opdringen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔbdrɪŋə(n)/

Woordafbreking

• op·drin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op bw  en  dringen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opdringen	drong op	opgedrongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

opdringen

1. ergatief dringend zich in een bepaalde richting begeven

   • De vijand was een heel stuk opgedrongen. 

2. ditransitief iemand tegen zijn zin (iets) doen aannemen, tegen heug en meug opleggen

   • Hij kreeg een positie opgedrongen die hij liever niet bekleedde. 

3. wederkerend zich ~: met kracht oprijzen, voor de verbeelding komen
4. wederkerend zich ~: met alle middelen iemands gezelschap of genegenheid zoeken

Verwante begrippen

• opdringer, opdringerig

Vertalingen

    1.   

Spaans: constreñir (es), imponer (es), obligar (es)

Gangbaarheid

• Het woord opdringen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opdringen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.