opbeller

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opbeller    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɔbɛlər / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• op·bel·ler

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van opbellen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	opbeller	opbellers
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de opbeller m

1. iemand de telefoneert; iemand die opbelt

   • "Die opbeller van de bank was beledigd toen ik zei dat ik er niet intrapte om de overwaarde van ons huis te belenen. Die call-centers, dáár moest de ombudsman eens op letten!", adviseert Heidi Nijhoff. Zij krijgt bijval van Martin Consemulder, die mailt: "Ook de banken moeten hun verantwoordelijkheid eens nemen."  
   • Voor de opbeller krijgt de zaak nog een staartje, want de grote inzet van mensen en materieel als gevolg van "de slechte grap" wordt, behalve door de muis, niet gewaardeerd.  

Vertalingen

    1. iemand de telefoneert   

Engels: caller (en)

Gangbaarheid

• Het woord opbeller staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opbeller" herkend door:

77 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.