merker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  merker    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɛrkər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• mer·ker

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  merken ww  met het achtervoegsel -er
  • [1] leenvertaling van Engels marker
  • [3] leenvertaling van Frans marqueur en Duits Merker

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	merker	merkers
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de merker m

1. (genetica) natuurlijk of kunstmatig karakteristieke patroon in het dna waaruit de aanwezigheid van bepaalde erfelijke eigenschappen blijkt

   • Maar voor het maken van stambomen worden slechts een beperkt aantal genetische merkers gebruikt. 
   • Hij bepaalde de hoeveelheid DNA in elke celkern, met fluorescente merkers. 

2. iemand wiens taak het is een merkteken aan te brengen

   • Toen kwam de merker met zijn tangen, en schroeide het de beide merken in de sissende en rookende huid, op de ééne heup het gekroonde wapen der markiezen Niccolini, en op de andere jaartal en nummer. 

3. iemand die bij een wedstrijd standen bijhoudt

   • Door de gangen lopen wel al de zangers die straks de "Meistersinger" zullen zijn. De charismatische, oude schoenlapper Hans Sachs, die zich gedurende de opera tot een wijze vaderfiguur en de spil van de handeling ontwikkelt. De jonge edelman Walther, "muzikaal een genie, maar verder ook een beetje een onsympathiek, ruziezoekend ettertje", zoals dirigent Marc Albrecht verwoordt. En, in ruitjespak, de "merker" Sixtus Beckmesser die frikkerig op een leitje kalkt welke regels der kunst het ongepolijste genie Walther in zijn prijslied allemaal schendt. 

Gangbaarheid

• Het woord merker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "merker" herkend door:

64 %	van de Nederlanders;
63 %	van de Vlamingen.

Afrikaans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• mer·ker

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	merker	merkers

Zelfstandig naamwoord

merker

1. cursor