helle
Uiterlijk
- hel·le
helle
- datief vrouwelijk van hel, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
- ter helle (gaan, nederdalen, varen)
vervoeging van |
---|
hellen |
helle
- aanvoegende wijs van hellen
helle
- verbogen vorm van de stellende trap van hel
- Het woord helle staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.