enharmonie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  enharmonie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• en·har·mo·nie

Woordherkomst en -opbouw

• Via het Latijnse “enharmonicus” uit het Grieks “enarmonikos” (in harmonie)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	enharmonie	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de enharmonie v

1. (muziek) het kunnen wisselen van aanduiding van (nagenoeg gelijke) neventonen, die van verschillende stamtonen zijn afgeleid. Bij de gelijkzwevende stemming zijn alle toonafstanden vereffend en kunnen alle tonen anders worden benoemd.

   • Door de gelijkzwevende stemming en de enharmonie komt de toonaard “Deses” met twaalf mollen, geheel overeen met “C-groot”, die geen enkel kruis of mol als voorteken heeft. 

Afgeleide begrippen

• enharmonisch

Verwante begrippen

• accident, alteratie, kruis, mol, stemming, voorteken

Vertalingen

    1. enharmonie   

Duits: Enharmonik (de) v

Frans: enharmonie (fr) v

Gangbaarheid

• Het woord 'enharmonie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.