dativus
Uiterlijk
datīvus
- waaraan gegeven wordt
- (grammatica) datief, vaak zelfstandig gebruikt als aanduiding van de derde naamval in het Latijn en Grieks, die toegepast wordt op het zelfstandig naamwoord en daarop betrekking hebbende bijvoeglijke naamwoorden: de dativus wordt gebruikt voor het meewerkend voorwerp in het Nederlands vaak uitgedrukt met de voorzetsels voor, aan, bij of met
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | dativus | dativa | dativum | dativī | dativae | dativa |
genitief | dativī | dativae | dativī | dativōrum | dativārum | dativōrum |
datief | dativō | dativae | dativō | dativīs | dativīs | dativīs |
accusatief | dativum | dativam | dativum | dativōs | dativās | dativa |
ablatief | dativō | dativā | dativō | dativīs | dativīs | dativīs |
vocatief | dative | dativa | dativum | dativī | dativae | dativa |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): dativior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): dativissimus |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.