copuleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  copuleren    (hulp, bestand)
• IPA: / kopyˈlerə(n) / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• co·pu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• via Frans  copuler ww  (met het achtervoegsel -eren van Latijn copulare "verenigen, verbinden"; in de betekenis van ‘paren’ aangetroffen vanaf 1872

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
copuleren	copuleerde	gecopuleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

copuleren

1. inergatief (fysiologie) (seksualiteit) geslachtsgemeenschap hebben

   • Bij deze soort wordt er pas gecopuleerd na een uitgebreid paringsritueel. 

Synoniemen

• paren, coïteren

Verwante begrippen

• copulatie

Vertalingen

    1. geslachtsgemeenschap hebben   

Duits: kopulieren (de) Engels: copulate (en) Frans: copuler (fr)

Indonesisch: campur (id) Spaans: copular (es)

Gangbaarheid

• Het woord copuleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "copuleren" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.