Naar inhoud springen

alle

Uit WikiWoordenboek
  • al·le

alle (indien samengegaan met een telbaar zelfstandig naamwoord)

  1. elke, geen uitgezonderd
    • Alle bewoners van ons flatgebouw hebben daar bezwaar tegen gemaakt. 

alle (indien samengegaan zonder een telbaar zelfstandig naamwoord)

  1. elke, geen uitgezonderd
    • Alle vloerbedekking werd verwijderd. 
99 % van de Nederlanders;
97 % van de Vlamingen.[1]
  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


  • al·le
  • alle leeg, op
  • Das Geld ist alle.
Het geld is op.
  • Die Flasche ist alle.
De fles is leeg.


  • al·le
Naar frequentie 65

alle, mv (gebruikt met zelfstandig naamwoord)

  1. meervoudsvorm van all
  • i alle fall
minstens , tenminste; in elk geval

alle, mv (gebruikt zonder zelfstandig naamwoord)

  1. meervoudsvorm van all
  • alle sammen
met z'n allen


  • al·le

alle, mv (gebruikt met zelfstandig naamwoord)

  1. meervoudsvorm van all
  • i alle fall
minstens , tenminste; in elk geval

alle, mv (gebruikt zonder zelfstandig naamwoord)

  1. meervoudsvorm van all


  • al·le
all m v o mv
nominatief  aller   alli   all   alle 
datief  allem   aller   allem   alle 
accusatief  aller   alli   all   alle 

alle, mv

  1. onbepaald meervoud van all
    «Es is schee un aa bedauerlich alle die Blumme un Faahne uff em Karichhoffe zu sehe.»
    Het is mooi en ook triest om alle bloemen en vlaggen op het kerkhof te zien.