vraagvorm

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vraagvorm    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vraag·vorm

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  vraag zn  en  vorm zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vraagvorm	vraagvormen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de vraagvorm m

1. (taalkunde) een zin die een vraag inhoudt

   • Hebben die leescijfers, die overigens ook in real-time worden geprojecteerd op een scherm in het midden van de redactie, ons wat geleerd over het leesgedrag van de NRC-lezer? Zeker. Ze vertelden ons het voorbije jaar dat de belangstelling voor dossiers als Trump, Oekraïne en Brexit nog veel groter was dan velen op de redactie vermoedden; ze toonden hoe geliefd een stuk is dat gegoten wordt in een ‘vraagvorm’.  
   • Bij Zijn onderwijs gebruikt Christus de vraagvorm: „Wie zeggen de mensen, dat Ik de Zoon des mensen ben?” De vraag ontlokt Petrus de diepe en kostbare belijdenis: „Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!”  

2. een manier hoe men een vraag stelt op een examen

   • Geschiedenisdocent Jan Maarten de Wit is heel positief over de verandering in het soort vragen die hij sinds kort ziet. “Er was bijvoorbeeld altijd een stelopdracht bij. Leerlingen moesten een betoog schrijven op basis van een aantal historische gegevens die ze kregen. Die vraagvorm kwam je daarna in allerlei andere schoolexamens ook tegen en dan gaan leerlingen er beter op scoren, het wordt een trucje. Die opdracht verdwijnt nu uit het geschiedenisexamen van 2007, er komen nieuwe vragen die historisch inzicht toetsen voor in de plaats.”  

Gangbaarheid

• Het woord 'vraagvorm' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vraagvorm" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.