scheen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  scheen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• scheen

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	scheen	schenen
verkleinwoord	scheentje	scheentjes

Zelfstandig naamwoord

scheen m

1. (anatomie) voorkant van het onderbeen van de mens tussen de knie en de enkel

Verwante begrippen

• scheenbeen

Spreekwoorden

• Iemand het vuur na aan de schenen leggen.

Het iemand moeilijk maken.

• Iemand tegen de schenen schoppen.

Iemand pijnlijk raken.

Vertalingen

    1. voorkant van het onderbeen van de mens tussen de knie en de enkel   

Boeginees: ᨉᨘᨊᨛ Chamorro: såtnot (ch) Duits: Schiene (de) v Engels: shin (en)

Italiaans: stinco (it) m Tsjechisch: holeň (cs) v Turks: incik (tr)

Werkwoord

vervoeging van
schijnen

scheen

1. enkelvoud verleden tijd van schijnen
   

   • Ik scheen. 
     
   • Jij scheen. 
     
   • Hij, zij, het scheen. 

Gangbaarheid

• Het woord scheen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "scheen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.