Sébastien Dewaest
| Sébastien Dewaest | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Dewaest met KRC Genk in 2019
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Geboortedatum | 27 maart 1991 | |||||||
| Geboorteplaats | Poperinge, .svg){kind=small} België
| |||||||
| Lengte | 188 cm | |||||||
| Been | Rechts | |||||||
| Positie | Centrale Verdediger | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Jong Genk
| |||||||
| Rugnummer | 6 | |||||||
| Contract tot | 2023 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 10 oktober 2022 | ||||||||
| ||||||||
Sébastien Dewaest (Poperinge, 27 mei 1991) is een Belgisch voetballer die als centrale verdediger speelt. Hij debuteerde in het profvoetbal bij de Belgische tweedeklasser KSV Roeselare. Sinds 2015 staat hij onder contract bij KRC Genk.[1][2]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Dewaest speelde tot 2011 bij de Franse eersteklasser Lille OSC, hij kreeg hier zijn opleiding waar hij in de jeugdteams samen speelde met landgenoten Eden Hazard en Gianni Bruno. In het seizoen 2010-2011 speelde hij tot de winterstop 2 wedstrijden voor het tweede elftal van Lille dat in de Franse vierde klasse uitkomt, Dewaest zou er echter niet in slagen om door te breken bij het eerste elftal van de club.
KSV Roeselare
[bewerken | brontekst bewerken]In de winterstop van het seizoen 2010-2011 nam de Belgische tweedeklasser KSV Roeselare hem over van Lille. Hij maakte zijn debuut op 26 maart 2011 in de wedstrijd tegen OH Leuven. In zijn eerste half jaar zou hij uiteindelijk aan 5 wedstrijden komen. In de volgende 2 seizoenen maakte Dewaest indruk en kwam hij aan 53 wedstrijden waarin hij 4 goals scoorde. Door zijn goede prestaties lokte hij de interesse van verschillende eersteklassers.
Sporting Charleroi
[bewerken | brontekst bewerken]Voor aanvang van het seizoen 2013-2014 werd bekend dat Dewaest overstapte naar eersteklasser Sporting Charleroi. Hij maakte zijn debuut in de thuiswedstrijd tegen KRC Genk waarin hij al na 18 minuten moest invallen voor Jonathan Vervoort. Zijn eerste goal maakte hij in de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge. Hij kwam in zijn eerste seizoen in eerste klasse uiteindelijk aan 31 wedstrijden en 5 goals. In het seizoen 2014-2015 haalde hij play-off 1 met Charleroi, zelf speelde hij dat seizoen 40 wedstrijden waarin hij 3 doelpunten maakte.
KRC Genk
[bewerken | brontekst bewerken]Op 10 augustus 2015 werd bekend dat hij de overstap maakte naar KRC Genk waar hij een contract tekende voor 5 jaar. Hij moest er de vervanger worden van Kara Mbodj die de overstap maakte naar RSC Anderlecht. Zijn eerste goal maakte hij in de wedstrijd tegen zijn ex-ploeg Sporting Charleroi. In het seizoen 2017/2018 kwam Dewaest weinig aan spelen toe door een zware knieblessure die hij in juni 2017 opliep, hij keerde echter in januari 2018 sterker terug en tekende een maand later een contractverlenging tot de zomer van 2022 bij Genk. Op 15 september 2018 maakte hij de enige goal (en dus ook de winning goal) in de topper tussen Genk en RSC Anderlecht. Het seizoen 2018-2019 werd uiteindelijk een zeer succesvol seizoen voor Dewaest want naast dat hij een onbetwistbare titularis werd won hij op 17 mei 2019 ook nog eens de landstitel met Genk op het veld van Anderlecht. Door zijn goede prestaties van het afgelopen seizoen werd het contract van Dewaest eind juni 2019 verlengd tot de zomer van 2023.
Na het vertrek van Leandro Trossard in de zomer van 2019 zal Dewaest vanaf het seizoen 2019-20 de aanvoerdersband dragen bij Genk. In de Belgische supercup tegen KV Mechelen, op 20 juli 2019, speelde Dewaest zijn eerste officiële wedstrijd met deze aanvoerdersband. Hij wist in de 14de en 60ste minuut te scoren en leidde Genk zo op weg naar een 3-0 overwinning.
Aan het begin van het seizoen 2020-21 raakte Dewaest zijn basisplaats en aanvoerdersband kwijt onder trainer Hannes Wolf. In september 2020 werd hij naar de B-kern verwezen, dit door enkele incidenten op training met onder meer trainer Wolf.[3] Enkele dagen later werd Wolf ontslagen, in onderling overleg werd echter beslist dat Dewaest niet zal terugkeren naar de A-kern van Genk.[4]
Op 7 januari 2021 maakte Genk bekend dat Dewaest voor een half seizoen uitgeleend zal worden aan de Franse tweedeklasser Toulouse FC. Hij kwam in 17 wedstrijden in actie voor de club dat derde werd in de eindrangschikking. Hierdoor mochten barragewedstrijden gespeeld worden tegen FC Nantes met als inzet promotie naar de Ligue 1. Deze werden, over twee wedstrijden, echter verliezend afgesloten. Na dit half jaar keerde Dewaest terug naar Genk waar hij mocht beschikken. Hij sloot er aan bij de B-kern alvorens een nieuwe club gevonden te hebben.
Op 20 juli 2021 maakte Genk bekend dat Dewaest opnieuw uitgeleend zou worden, gedurende één seizoen aan reeksgenoot Oud-Heverlee Leuven. Dewaest was het gehele seizoen basisspeler onder coach Marc Brys, hij kwam in 29 competitiewedstrijden in actie. In al deze wedstrijden begon hij in de basisopstelling. Na de uitleenbeurt keerde hij terug naar Genk waar hij nog één seizoen onder contract stond, hij paste echter niet in de plannen van hoofdcoach Wouter Vrancken en moest meetrainen met de B-kern.
Op 30 september 2022 verscheen Dewaest aan de aftrap in een competitiewedstrijd van Jong Genk (de beloftenploeg van KRC Genk) die in het seizoen 2022/23 uitkomen in de Challenger Pro League, het op één na hoogste niveau in België.
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Club | Land | Competitie | Competitie | Beker | Super Cup | Continentaal | Totaal | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | ||||
| 2010/11 | Lille OSC B | 
|
CFA | 2 | 0 | — | — | — | 2 | 0 | |||
| Club totaal | 2 | 0 | - | - | - | - | - | - | 2 | 0 | |||
| 2010/11 | KSV Roeselare |
|
Tweede klasse | 5 | 0 | — | — | — | 5 | 0 | |||
| 2011/12 | 23 | 0 | 1 | 0 | 24 | 0 | |||||||
| 2012/13 | 31 | 4 | — | 31 | 4 | ||||||||
| Club totaal | 59 | 4 | 1 | 0 | - | - | - | - | 60 | 4 | |||
| 2013/14 | Sporting Charleroi |
|
Eerste klasse A | 31 | 5 | 1 | 0 | — | — | 32 | 5 | ||
| 2014/15 | 40 | 3 | 4 | 0 | 44 | 3 | |||||||
| 2015/16 | 3 | 0 | — | 4 | 0 | 7 | 0 | ||||||
| Club totaal | 74 | 8 | 5 | 0 | - | - | 4 | 0 | 83 | 8 | |||
| 2015/16 | KRC Genk |
|
Eerste klasse A | 38 | 2 | 4 | 1 | — | — | 42 | 3 | ||
| 2016/17 | 21 | 0 | 5 | 0 | 9 | 1 | 35 | 1 | |||||
| 2017/18 | 6 | 0 | 1 | 0 | — | 7 | 0 | ||||||
| 2018/19 | 34 | 4 | 3 | 1 | 13 | 2 | 50 | 7 | |||||
| 2019/20 | 24 | 3 | 2 | 0 | 1 | 2 | 4 | 0 | 31 | 5 | |||
| 2020/21 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||
| Club totaal | 123 | 9 | 15 | 5 | 1 | 2 | 26 | 3 | 165 | 16 | |||
| 2020/21 | → Toulouse FC |
|
Ligue 2 | 16 | 0 | 1 | 0 | — | — | 17 | 0 | ||
| Club totaal | 16 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 17 | 0 | |||
| 2021/22 | → OH Leuven |
|
Eerste klasse A | 29 | 0 | 3 | 0 | — | — | 32 | 0 | ||
| Club totaal | 29 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 32 | 0 | |||
| 2022/23 | Jong Genk |
|
Eerste klasse B | 1 | 0 | — | — | — | 1 | 0 | |||
| Club totaal | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |||
| TOTAAL | 293 | 21 | 25 | 5 | 1 | 2 | 30 | 3 | 349 | 31 | |||
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Dewaest was in het verleden als jeugdinternational actief voor het Belgisch voetbalelftal. Hij kwam uit voor de U16, U17, U18 en U19 van zijn land.
| Nationale ploeg | wedstrijden | Goals |
|---|---|---|
| België U16
|
3 | 0 |
| België U17
|
10 | 2 |
| België U18
|
1 | 0 |
| België U19
|
4 | 0 |
| Totaal | 18 | 2 |
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- In de zomer van 2015 liet hij zijn haar om een wel heel opvallende reden blonderen. Na een wedstrijd in de UEFA Europa League met Charleroi tegen het Oekraïense Zorja Loehansk ontstond er een weddenschap met ploegmaat Roman Ferber nadat ze naar de tekenfilm Dragon Ball Z hadden gekeken. Dewaest liet zijn haar kleuren naar de stijl van hoofdpersonage Son Goku.
- In zijn vrije tijd doet Dewaest ook aan kooivoetbal.
- Dewaest staat bekend om zijn vele tatoeages, in september 2018 liet hij een kus van zijn vrouw op zijn nek tatoeëren.
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]| Competitie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |||
| KRC Genk
| ||||
| Belgisch kampioen | 1x | 2018/19 | ||
| Belgische Supercup | 1x | 2019 | ||
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ http://www.transfermarkt.de/de/sebastian-dewaest/profil/spieler_125754.html
- ↑ http://www.footballdatabase.eu/football.joueurs.sebastien.dewaest.122278.en.html
- ↑ [1] Het Laatste Nieuws, 12 september 2020
- ↑ [2] Website KRC Genk, 29 oktober 2020
· 
· 
1 Van Crombrugge ·
2 Pierre ·
3 Mujaid ·
6 Smets ·
7 Bonsu Baah ·
8 Heynen 
·
9 Oh ·
11 Oyen ·
14 Sor ·
15 Claes ·
17 Hrošovský ·
18 Kayembe ·
20 Karetsas ·
21 Bangoura ·
22 Manguelle ·
23 Steuckers ·
24 Sattlberger ·
27 Nkuba ·
32 Adedeji-Sternberg ·
34 Palacios ·
39 Penders ·
44 Kongolo ·
46 Cuesta ·
51 Brughmans ·
77 El Ouahdi ·
99 Tolu ·
Coach: Fink
· · Middenvelders: 4 Wouters · 15 Seck · 18 Malinovski · 19 Piotrowski · 20 Fiolić · 25 Berge · 28 Heynen · 54 Screciu | |
| Coach: Clement |
| Voorganger: Leandro Trossard |
Aanvoerder van KRC Genk 2019-2020 |
Opvolger: Danny Vukovic |
