Triasulfuron
| Triasulfuron | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van triasulfuron
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C14H16ClN5O5S | |||
| IUPAC-naam | 1-[2-(2-chloorethoxy)fenylsulfonyl]-3-(4-methoxy-6-methyl-1,3,5-triazin-2-yl)ureum | |||
| Molmassa | 401,82534 g/mol | |||
| SMILES | CC1=NC(=NC(=N1)OC)NC(=O)NS(=O)(=O)C2=CC=CC=C2OCCCl
| |||
| InChI | 1/C14H16ClN5O5S/c1-
9-16-12(19-14(17-9)24-2)18- 13(21) 20-26(22,23)11-6-4-3- 5-10(11) 25-8-7-15/h3-6H,7- 8H2,1-2H3,(H2,16,17,18,19,20, 21)/f/h18,20H | |||
| CAS-nummer | 82097-50-5 | |||
| PubChem | 73282 | |||
| Wikidata | Q2384787 | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H410 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P273 - P501 | |||
| EG-Index-nummer | 650-041-00-9 | |||
| LD50 (ratten) | (oraal) 5000 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | wit | |||
| Dichtheid | 1,5 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | (ontleedt) 188 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | (bij 20°C) 0,815 g/L | |||
| Slecht oplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Triasulfuron (ISO-naam) is een herbicide, behorende tot de stofklasse der sulfonylureumverbindingen.
Triasulfuron werd ontwikkeld door het Zwitserse bedrijf Ciba-Geigy (nu Syngenta).[1]
Werking
[bewerken | brontekst bewerken]Triasulfuron is een selectief herbicide, dat langs de bladeren en de wortels wordt opgenomen en doorheen de plant verspreid wordt naar de meristemen. Het remt de biosynthese van essentiële aminozuren valine en isoleucine, waardoor de celdeling en de plantengroei gestopt wordt. De stof wordt gebruikt bij de teelt van graangewassen (tarwe, gerst en triticale) en kan vóór of na het uitkomen van het onkruid toegepast worden. In de oogstgewassen wordt de stof snel gemetaboliseerd tot een niet-werkzame vorm.
Regelgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Triasulfuron werd door de Europese Unie opgenomen in de lijst van toegelaten gewasbeschermingsmiddelen, voor een termijn die eindigde op 31 juli 2011.[2]
In België zijn geen producten met triasulfuron erkend, in Nederland evenmin.[3][4]
Toxicologie en veiligheid
[bewerken | brontekst bewerken]Triasulfuron is weinig toxisch voor zoogdieren. Het is wel toxisch voor waterplanten.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) IUPAC FOOTPRINT-gegevens voor triasulfuron
- (en) Gegevens van triasulfuron in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
- ↑ U.S. Patent 4514212, "N-phenylsulfonyl-N'-triazinylureas" van 30 april 1985 aan Ciba Geigy.
- ↑ Richtlijn 2000/66/EG van de Commissie van 23 oktober 2000 houdende opneming van een werkzame stof (triasulfuron) in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen. Publicatieblad L276 van 28 oktober 2000.
- ↑ Fytoweb.be
- ↑ College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden