Naar inhoud springen

Brigitte Grouwels

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brigitte Grouwels
Brigitte Grouwels
Volledige naam Brigitte Francine T. J. Grouwels
Geboortedatum 30 mei 1953
Geboorteplaats Hasselt
Kieskring Brussel-Hoofdstad
Regio Vlag België België
Vlag Vlaamse Gemeenschap Vlaamse Gemeenschap
Land Vlag van België België
Partij CD&V
Minister
Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Aangetreden 16 juli 2009
Einde termijn 20 juli 2014
Regering Picqué IV / Vervoort I
Functies
1992-1997 Lid Brusselse Hoofdstedelijke Raad
1995-1997 Vlaams Parlementslid
1997-1999 Vlaams minister van Brusselse Aangelegenheden en Gelijkekansenbeleid
1999-2004 Lid Brusselse Hoofdstedelijke Raad
1999-2004 Vlaams Parlementslid[1]
2004-2009 Brussels staatssecretaris voor Ambtenarenzaken, Gelijkekansenbeleid en de Haven
2004-2014 Collegelid Vlaamse Gemeenschapscommissie
2009-2014 Brussels minister van Openbare Werken en Vervoer, Informatica en de Haven
2014-2019 Brussels Parlementslid[2]
2014-2019 Deelstaatsenator[3]
http://www.brigittegrouwels.com/
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Brigitte Francine T. J. Grouwels[4] (Hasselt, 30 mei 1953) is een Belgische politica voor de CD&V.

Grouwels is opgegroeid in een geëngageerd christelijk gezin. Ze is de dochter van Armand Grouwels, arts en oorlogsweerstander, gewezen eerste schepen van Diepenbeek en provincieraadslid van Belgische Limburg. Ook haar moeder Marie-Louise Martens was politiek actief op lokaal en provinciaal niveau. Zij is ook een nicht van Hubert Leynen, pionier van dagblad Het Belang van Limburg en provinciaal senator voor de CVP, die gehuwd was met een zus van haar vader. Brigitte Grouwels vestigde zich in 1976 Brussel, huwde en werd moeder van drie kinderen.

Grouwels volgde de Latijn-Griekse humaniora aan het Instituut Dames van het Christelijk Onderwijs in Antwerpen en behaalde vervolgens een licentie in handels- en consulaire wetenschappen aan de Economische Hogeschool Limburg. Nadien studeerde ze een jaar economie aan de Sorbonne in Parijs en werd ze kandidaat in de oosterse talen en geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Leuven.[5]

Tijdens haar hogere studies werd Grouwels lid van de CVP-jongeren. Na haar universitaire studies volgde ze een stage bij de Europese Commissie en daarna werkte ze van 1976 tot 1986 voor CEPESS, de overkoepelende studiedienst voor de partijen CVP en PSC. Van 1986 tot 1992 was ze vervolgens projectdirecteur Latijns-Amerika bij ACT, een NGO voor ontwikkelingssamenwerking.

In januari 1992 werd Grouwels lid van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad. Bij de verkiezingen van 1995 werd ze daar herverkozen. Op 4 juli 1995 legde ze als een van de leden van de Nederlandse taalgroep van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad tevens de eed af in het Vlaams Parlement in opvolging van Jos Chabert, die Brussels minister was geworden. Ze bleef Brussels en Vlaams volksvertegenwoordiger tot in september 1997, waarna ze minister werd in de Vlaamse regering Van den Brande IV bevoegd voor Brusselse Aangelegenheden en Gelijkekansenbeleid. Na de verkiezingen van 1999 verdween de CVP uit de Vlaamse regering en in de Brusselse regering moest ze Jos Chabert laten voorgaan als minister. Ze nam vervolgens opnieuw zitting in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement en werd er tot 2004 voorzitter van de CVP/CD&V-fractie. Op 6 juli 1999 legde ze als een van de zes eerst verkozenen van de Nederlandse taalgroep van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad ook opnieuw de eed af in het Vlaams Parlement, waar ze tot in juni 2004 bleef zetelen.

Na de Brusselse verkiezingen van juni 2004 werd Grouwels tot juli 2009 staatssecretaris in de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, bevoegd voor Ambtenarenzaken, Gelijkekansenbeleid en de Haven van Brussel. Tevens was ze binnen de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) bevoegd voor Welzijn, Gezondheid en Ambtenarenzaken.

Na de verkiezingen van juni 2009 werd Grouwels Brussels minister van Openbare Werken, Vervoer, Informatica en de Haven. Als Collegelid van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie werd ze bevoegd voor Bijstand aan Personen en Ambtenarenzaken en als Collegelid van de Vlaamse Gemeenschapscommissie voor Welzijn, Gezondheid, Gezin, Patrimonium en Media. Ze behield haar ministeriële functies tot in juli 2014.

In 2011 kreeg minister Grouwels veel tegenwind[6] van zowel Nederlandstalige[7][8] als Franstalige Brusselaars[9] voor de controversiële heraanleg van de Havenlaan, een dossier dat zij erfde van haar voorganger Pascal Smet. In afwachting van een nieuw project van definitieve heraanleg liet minister Grouwels langs beide zijden van de Havenlaan een voet- en fietspad aanleggen om de voetgangers en fietsers meer comfort aan te bieden.

In 2013 lanceerde minister Grouwels een website en mobiele app voor burgers om problemen aan de openbare ruimte te signaleren aan de bevoegde administratie: Fix My Street.[10]

In 2014 kreeg ze opnieuw tegenwind na haar beslissing om de taxidienst Uber in Brussel te verbieden.[11] Eurocommissaris Neelie Kroes liet openbaar weten verontwaardigd te zijn dat dit initiatief verboden werd.[12]

Bij de Brusselse gewestverkiezingen van mei 2014 werd Grouwels opnieuw verkozen in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. Na de vorming van de nieuwe Brusselse regering besloot Grouwels geen nieuwe functies in de regering te aanvaarden ten voordele van haar partijgenote Bianca Debaets, die verkozen was in het Vlaams Parlement. Ze nam vervolgens haar zetel in het Brusselse parlement in en werd tevens deelstaatsenator in de vernieuwde Senaat, waar ze de zetel van Debaets innam. Bij de Brusselse verkiezingen van mei 2019 stond ze als lijstduwer op de CD&V-lijst, maar ze raakte niet meer verkozen.

Sinds 2019 is Grouwels voorzitter van de Brusselse afdeling van de CD&V senioren.[13]

Haar jongere broer Yves Grouwels werd huisarts en gemeenteraadslid van de aan de sp.a-gelieerde lijst PRO in Genk.

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Brigitte Grouwels van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.