Ron Wood

Ron Wood
	Wood in 2005
Algemene informatie
Volledige naam	Ronald David Wood
Geboren	1 juni 1947
Geboorteplaats	Hillingdon (Londen)
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1960 - heden
Genre(s)	Rockmuziek
Beroep	Gitarist
Act(s)	Faces en The Rolling Stones
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Ronald David Wood (Hillingdon (Londen), 1 juni 1947), vaak aangeduid als Ron Wood of Ronnie Wood, is een Brits gitarist, vooral bekend van The Faces en The Rolling Stones. Daarnaast bracht hij verschillende soloalbums uit, heeft hij een eigen radioprogramma en houdt hij zich bezig met schilderkunst.

Biografie

Beginjaren

Wood trad voor het eerst op in het midden van de jaren zestig met de mod-band The Birds (niet te verwarren met de Amerikaanse band The Byrds). Na het uiteenvallen werd Wood gevraagd als bassist voor de Jeff Beck Group, waarin op dat moment onder meer de nog onbekende Rod Stewart zong. Na twee platen (Truth, 1968 en Beck-ola, 1969) viel de band uiteen als gevolg van een ernstig auto-ongeluk waar de band bij betrokken raakte.

The Creation

Tussen de opnames van de twee lp's door speelde Wood ook enige tijd in The Creation. In 1969 ging hij in op de uitnodiging om in Small Faces te spelen als opvolger van Steve Marriott. Als leadzanger werd Stewart gevraagd. Na de eerste elpee First step veranderde de naam in The Faces. In 1975 ging de band uit elkaar.

In de jaren zeventig deed Wood ook nog wat solowerk, met de platen: I've got my own album to do (1974), Now look (1975), en samen met ex-Faces lid Ronnie Lane Mahoney's last stand (1976).

The Rolling Stones

Het bekendst werd Wood echter in zijn tijd met The Rolling Stones. Hij was al lang bevriend met Keith Richards, en na het vertrek van Mick Taylor in 1974 was er een nieuwe gitarist nodig die werd gevonden in Wood. Zijn eerste bijdragen zijn te horen op het album Black and blue in 1976. Hierna werd Wood volledig lid van de band.

Wel komt hij in 1979 nog met een vierde soloalbum, "Gimme some neck". Daarnaast ging hij op tournee samen met Richards met een eenmalige band "New Barbarians".

Bij de Stones liep het in de periode tussen 1982 en 1988 minder goed, met geregelde ruzies tussen Richards en Mick Jagger. In die jaren bracht hij nog enkele albums uit: 1234 in 1981 en met Bo Diddley Live at the ritz in 1988.

Nadat eind jaren tachtig de strijd tussen Richards en Jagger werd bijgelegd, bleven The Rolling Stones en Wood optreden en muziek opnemen. Niettemin bracht hij ook in die jaren soloalbums uit: Slide on this (1992), Slide on live: Plugged in and standing (1994), Not for beginners (2002) en Live at electric ladyland (2002).

Ook trad hij op tijdens de opnames van talloze andere musici, zoals The Band, David Bowie, Eric Clapton, Donovan, Marianne Faithfull, The Corrs, Slash, Ian McLagan, Bo Diddley, Jamiroquai, Bob Dylan, Aretha Franklin, B.B. King, Jerry Lee Lewis en Rod Stewart.

Kunstenaar

Toen Wood nog een kind was, won hij een tekenwedstrijd die door de BBC werd georganiseerd. Net als twee van zijn broers, studeerde hij aan het Ealing School of Art College. Aan deze kunstacademie studeerden ook verschillende andere bekende muzikanten, zoals Ray Davies van The Kinks, Pete Townshend van The Who en Freddie Mercury van Queen.^[1]

Toen hij tijdens zijn latere loopbaan in de financiële problemen kwam, begon hij intensief met schilderen om – vergelijkbaar met Herman Brood – op deze manier het nodige geld bijeen te brengen om zijn schuldeisers af te betalen.^[1]

Zijn eerste expositie hield hij tijdens de Steel Wheels-tour (1989). Zijn werk is vooral gebaseerd op foto's van de musici die hij bewondert. De omslag van het album "Crossroads" (1988) van Eric Clapton werd gemaakt door Wood.

The Ronnie Wood Show

Sinds april 2010 heeft Wood een eigen wekelijkse radioshow op Absolute Radio en via zijn website. Kenmerkend voor zijn show is om naast zijn persoonlijke muzieksmaak (met de gitaar in de hand) ook anekdotes te vertellen uit zijn hele Rock 'n Roll carrière.

Voor zijn radio-uitzendingen werd hij in 2011 onderscheiden met de music radio personality award van Sony.^[2]

Privéleven

Na een 23-jarig huwelijk met zijn steun en toeverlaat Jo,^[1] scheidde hij op 61-jarige leeftijd van haar in ruil voor een negentienjarige Russische.^[3]^[4] Op 21 december 2012 trouwde hij voor de derde keer, dit keer met actrice Sally Humphreys. Hij heeft zes kinderen.^[5] In augustus 2017 werd er een tumor ontdekt in zijn linkerlong.

De uitgestorven steenvlieg Electroneuria ronwoodi uit het Cenomanien is vernoemd naar Woods.^[6]

Discografie

In de lijst staan alleen Woods soloalbums, zijn bijdragen aan The Faces en The Rolling Stones zijn bij de betreffende groepen te vinden, zijn bijdragen aan het werk van anderen zijn te talrijk om na te kunnen gaan.

1974: I've got my own album to do
1975: Now look
1976: Mahoney's last stand, met Ronnie Lane
1979: Gimme some neck
1981: 1234
1988: Live at the ritz, met Bo Diddley
1992: Slide on this
1993: Slide on live: Plugged in and standing
2000: Live and eclectic
2001: Not for Beginners
2006: Ronnie Wood anthology: The essential crossexion
2006: Buried alive: live in Maryland, met The New Barbarians
2007: The first barbarians: Live from Kilburn
2010: I feel like playing

Zie de categorie Ron Wood van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Ron Wood in de Internet Movie Database

↑ ^a ^b ^c De Volkskrant, Een Rolling Stone op z’n onbekommerdst,11 april 2008
↑ BBC, Ronnie Wood wins Sony music radio personality award,10 mei 2011
↑ Pimeur Jagers, Ron Wood (61) van The Stones doet het met deze 18 jarige!, 11 juli 2008
↑ Huffington Post, Ron Wood Publicly Debuts Girlfriend Ekaterina, 20, 7 mei 2009
↑ (en) Hello!, Exclusive: Ronnie Wood and Sally Humphrey's rock'n'roll wedding album, 31 december 2012
↑ Pavel Sroka, Arnold H. Staniczek, Boris C. Kondratieff, ‘Rolling’ stoneflies (Insecta: Plecoptera) from mid-Cretaceous Burmese amber.

[VKbio-1] De Volkskrant, Een Rolling Stone op z’n onbekommerdst,11 april 2008

[2] BBC, Ronnie Wood wins Sony music radio personality award,10 mei 2011

[3] Pimeur Jagers, Ron Wood (61) van The Stones doet het met deze 18 jarige!, 11 juli 2008

[4] Huffington Post, Ron Wood Publicly Debuts Girlfriend Ekaterina, 20, 7 mei 2009

[5] (en) Hello!, Exclusive: Ronnie Wood and Sally Humphrey's rock'n'roll wedding album, 31 december 2012

[ROLL-6] Pavel Sroka, Arnold H. Staniczek, Boris C. Kondratieff, ‘Rolling’ stoneflies (Insecta: Plecoptera) from mid-Cretaceous Burmese amber.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Leden:	Mick Jagger · Keith Richards · Ron Wood · Charlie Watts · Darryl Jones (geen officieel lid)
Ex-leden:	Brian Jones · Bill Wyman · Mick Taylor · Ian Stewart
Management:	Andrew Oldham · Allen Klein Productie: Jimmy Miller · The Glimmer Twins · Don Was
Verwante musici:	Blondie Chaplin · Lisa Fischer · Bobby Keys · Chuck Leavell
Studioalbums:	The Rolling Stones (1964) · 12 x 5 (1964) · The Rolling Stones No. 2 (1964) · The Rolling Stones, Now! (1965) · Out of Our Heads (1965) · December's Children (and Everybody's) (1965) · Aftermath (1966) · Between the Buttons (1967) · Their Satanic Majesties Request (1967) · Beggars Banquet (1968) · Let It Bleed (1969) · Sticky Fingers (1971) · Exile on Main St. (1972) · Goats Head Soup (1973) · It's Only Rock 'n Roll (1974) · Black and Blue (1976) · Some Girls (1978) · Emotional Rescue (1980) · Tattoo You (1981) · Undercover (1983) · Dirty Work (1986) · Steel Wheels (1989) · Voodoo Lounge (1994) · Bridges to Babylon (1997) · A Bigger Bang (2005) · Hackney Diamonds (2023)
Livealbums:	Got Live If You Want It! (1966) · Get Yer Ya-Ya's Out! (1969) · Love You Live (1977) · Still Life (1981) · Flashpoint (1991) · Stripped (1995) · The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996) · No Security (1998) · Live Licks (2004) · Shine a Light (2008)
Compilatiealbums:	Big Hits (High Tide and Green Grass) (1966) · Flowers (1967) · Through the Past, Darkly (Big Hits Vol. 2) (1969) · Stone Age (1971) · Gimme Shelter (1971) · Hot Rocks 1964–1971 (1971) · Milestones (1972) · Rock 'n' Rolling Stones (1972) · More Hot Rocks (Big Hits & Fazed Cookies) (1972) · No Stone Unturned (1973) · Metamorphosis (1975) · Made in the Shade (1975) · Rolled Gold: The Very Best of The Rolling Stones (1975) · Stones Story (1976) · Time Waits for No One (1979) · Solid Rock (1980) · Slow Rollers (1981) · Sucking in the Seventies (1981) · Rewind (1971-1984) (1984) · The London Years (1989) · Jump Back: The Best of The Rolling Stones (1993) · Forty Licks (2002) · Singles 1963-1965 (2004) · Singles 1965-1967 (2004) · Singles 1968–1971 (2005) · Rarities 1971–2003 (2005) · Rolled Gold+: The Very Best of The Rolling Stones (2007)
Films:	Charlie Is My Darling (1966) · Sympathy for the Devil (1968) · The Stones in the Park (1969) · Gimme Shelter (1970) · Cocksucker Blues (1972) · Ladies and Gentlemen: The Rolling Stones (1974) · Let's Spend the Night Together (1982) · Video Rewind (1984) · 25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones (1989) · Stones at the Max (1991) · Voodoo Lounge Live (1995) · The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996) · Bridges to Babylon Tour '97/'98 (1998) · Four Flicks (2003) · The Biggest Bang (2007) · Shine a Light (2008)
Gerelateerd:	Discografie · Jagger/Richards · The Glimmer Twins · Nanker Phelge · Rolling Stones Records · Altamont Free Concert · Rolling Stones Mobile Studio