Naar inhoud springen

Jai Hindley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jai Hindley
Hindley in 2016
Hindley in 2016
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 5 mei 1996
Geboorteplaats Perth, Australië
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Lengte 175 cm
Gewicht 60 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg BORA-hansgrohe
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2016
2017
2018–2020
2021
2022 		Attaque Team Gusto
Mitchelton Scott
Team Sunweb
Team DSM
BORA-hansgrohe
Beste prestaties
Ronde van Italië 1e (2022)
2 etappezeges
Ronde van Frankrijk 18e (2024)
1 etappezege
WK op de weg 18e (2024)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jai Hindley (Perth, 5 mei 1996) is een Australisch wielrenner die anno 2022 rijdt voor BORA-hansgrohe.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 werd Hindley nationaal kampioen op de weg bij de nieuwelingen door in Canbelego in een sprint met drie James Thompson en Reece Tucknott naar de dichtste ereplaatsen te verwijzen. Een jaar later, in 2013, werd Hindley achter winnaar Ryan Cavanagh tweede in de wegrit voor junioren op de Oceanische kampioenschappen. In 2014 werd Hindley zowel derde op het nationale kampioenschap als op het continentale kampioenschap op de weg. Later dat jaar werd hij achtste in de Trofeo Buffoni en eindigde hij op plek 24 om de wegrit op het wereldkampioenschap.

In augustus 2016 won Hindley de GP Capodarco, een Italiaanse eendagskoers. Hij versloeg hier Edward Ravasi in een sprint-à-deux bergop. Aljaksandr Raboesjenka, die een maand later Europees beloftenkampioen zou worden, eindigde op twaalf seconden als derde. Na de Ronde van de Toekomst, waarin Hindley derde werd in de zevende etappe, nam hij deel aan de Olympia's Tour. In deze Nederlandse etappekoers eindigde hij met de Australische selectie als tweede in de openingsploegentijdrit.

Op 7 januari 2017 werd Hindley zestiende op het nationale kampioenschap voor beloften. Tien dagen later stond hij namens Team UniSA-Australia, een Australische nationale selectie, aan de start van de Tour Down Under. Hier wist hij op plek 25 in het algemeen klassement te eindigen. In de Cadel Evans Great Ocean Road Race werd hij zestiende, in dezelfde tijd als winnaar Nikias Arndt. In de eerste rit in lijn van de Herald Sun Tour, met aankomst bergop in Falls Creek werd Hindley tweede, achter Damien Howson. Hierdoor nam hij de leiding in het jongerenklassement over van Ayden Toovey, die een dag eerder vijftiende was geworden in de proloog. Zijn tweede positie in het algemeen klassement en zijn leiding in het jongerenklassement hield hij in de overige drie etappes vast. Halverwege maart werd hij, achter zijn ploeggenoten Lucas Hamilton en Michael Storer, derde in het Oceanische kampioenschap op de weg. Na onder meer een tweede plaats in de Trofeo Città di San Vendemiano en zijn eindoverwinning in de Toscana-Terra di Ciclismo Eroica, die niet op de UCI-kalender stond, werd hij in mei vierde in het eindklassement van de Ronde van Rhône-Alpes Isère. Later die maand stond hij aan de start van de Ronde van Italië voor beloften, waar hij de laatste etappe won en derde werd in het eindklassement. Later dat jaar werd hij onder meer tiende in het eindklassement van de Ronde van Toekomst en elfde in de Piccolo Ronde van Lombardije. Daags na de Ronde van de Toekomst werd bekend dat hij, samen met ploeggenoot Storer, in 2018 prof zou worden bij Team Sunweb.[1] In de Ronde van Fuzhou won hij, na een sprint-à-deux met Fung Ka Hoo, de vierde etappe, waardoor hij de leiderstrui overnam van Mychajlo Kononenko. In de laatste etappe verdedigde hij zijn leidende positie met succes, waardoor hij Arvin Moazemi opvolgde op de erelijst.

Op 29 mei 2022 behaalde hij de eindoverwinning in de Ronde van Italië. Bij de prijsuitreiking in Verona waren zijn ouders, die hij ongeveer twee en een halfjaar niet had gezien vanwege de coronapandemie, uit Australië overgekomen.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2012
Australisch kampioen op de weg, Nieuwelingen
2016
GP Capodarco
2017
Jongerenklassement Herald Sun Tour
7e etappe Ronde van Italië, Beloften
4e etappe Ronde van Fuzhou
Eindklassement Ronde van Fuzhou
Toscana-Terra di Ciclismo
2020
2e en 4e etappe Herald Sun Tour
Eind- en bergklassement Herald Sun Tour
18e etappe Ronde van Italië
2022
9e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
2023
5e etappe Ronde van Frankrijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2018 32e  
2019 35e  
2020 Zilver ↑ (1) 
2021 opgave  
2022  ↑ (1)  10e  
2023 7e (1) 
2024 18e  
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2018 47e 56e 270e (UWT)
2019 31e 178e (UWR)
2020 65e opgave
2021 26e
2022 26e opgave 49e
2023 12e 83e 44e
2024 52e 24e 18e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Tour Down Under UAE Tour Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Californië Critérium du Dauphiné Ronde van Polen
2018 71e 57e 36e
2019 18e 38e Zilver ↑
2020 18e 28e 13e 14e
2021 18e opgave 7e
2022 14e 5e 13e
2023 16e 15e 8e 4e
2024 Brons ↑ 12e

Ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Vlag van Colombia Egan Bernal
2021 		Winnaar van de Ronde van Italië

Vlag van Australië Jai Hindley
2022

Opvolger:
Vlag van Slovenië Primož Roglič
2023
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jai_Hindley&oldid=68526355"