Naar inhoud springen

Lotte Kopecky

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lotte Kopecky
Lotte Kopecky tijdens de onthulling van haar mural in de museumtuin van KOERS. Museum van de Wielersport te Roeselare (2023).
Lotte Kopecky tijdens de onthulling van haar mural in de museumtuin van KOERS. Museum van de Wielersport te Roeselare (2023).
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 10 november 1995
Geboorteplaats Rumst[1], Vlag van België België
Lengte 170 cm
Gewicht 66 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team SD Worx
Discipline(s) Baanwielrennen
Wegwielrennen
Gravelfietsen
Specialisatie(s) Allrounder
Ploegen
2014-2015
2016-2020
2021
2022-
Topsp. Vl.-Pro-Duo
Lotto Soudal Ladies
Liv Racing
Team SD Worx
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 2e (2020, 2021)
Ronde van Vlaanderen 1e (2022, 2023)
Parijs-Roubaix 1e (2024)
Amstel Gold Race 2e (2023)
Ronde van Italië 2e (2024)
2 etappezeges
Ronde van Frankrijk 2e (2023)
1 etappezege
Ronde van Spanje 1 etappezege
WK op de weg 1e (2023, 2024)
Overige
Zeges:  
Le Samyn
Strade Bianche
Omloop Het Nieuwsblad

Simac Ladies Tour
Ronde van de VAE
Ronde van Groot-Brittannië
Ronde van Romandië
EK tijdrijden
BK op de weg
2021
2022, 2024
2023
2023, 2024
2024
2024
2024
2024
2020, 2021, 2023, 2024
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 6 4 1
Europese kampioenschappen 6 1 2
Totaal (20 medailles) 12 5 3
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Zomerspelen 0 0 1
Wereldkampioenschappen 2 1 0
Europese kampioenschappen 1 0 1
Totaal (6 medailles) 3 1 2
Gravelfietsen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (1 medaille) 0 1 0
Medailles
Baanwielrennen
Wereldkampioenschappen
Goud Glasgow 2023 Puntenkoers
Goud Glasgow 2023 Afvalling
Goud Parijs 2022 Ploegkoers
Goud Parijs 2022 Afvalling
Goud Roubaix 2021 Puntenkoers
Goud Hongkong 2017 Ploegkoers
Zilver Roubaix 2021 Afvalling
Zilver Roubaix 2021 Omnium
Zilver Ballerup 2024 Afvalling
Zilver Ballerup 2024 Puntenkoers
Brons Glasgow 2023 Omnium
Europese kampioenschappen
Goud Apeldoorn 2024 Afvalling
Goud Apeldoorn 2024 Puntenkoers
Goud Grenchen 2023 Afvalling
Goud München 2022 Puntenkoers
Goud München 2022 Afvalling
Goud Parijs 2016 Ploegkoers
Zilver Apeldoorn 2024 Ploegkoers
Brons Grenchen 2023 Omnium
Brons Parijs 2016 Omnium
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Goud Zürich 2024 Wegwedstrijd
Goud Glasgow 2023 Wegwedstrijd
Zilver Wollongong 2022 Wegwedstrijd
Europese kampioenschappen
Goud Hasselt 2024 Individuele tijdrit
Brons Drenthe 2023 Wegwedstrijd
Olympische Zomerspelen
Brons Parijs 2024 Wegwedstrijd
Gravelfietsen
Wereldkampioenschappen
Zilver Leuven 2024 Gravelrace
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Lotte Kopecky (Rumst, 10 november 1995) is een Belgisch wielrenster en baanwielrenster die anno 2024 rijdt voor het Nederlands Team SD Worx.

Kopecky is zesvoudig wereldkampioen baanwielrennen en pakte ook viermaal zilver en eenmaal brons in deze discipline. In 2023 en 2024 voegde ze daar twee wereldtitels op de weg aan toe. Ook werd Kopecky tien keer Europees kampioen baanwielrennen (6× bij de elite, 2× bij de beloften, 2× bij de junioren), één keer Europees kampioen tijdrijden, dertien keer Belgisch kampioen baanwielrennen, zes keer Belgisch kampioen tijdrijden en drie keer Belgisch kampioen op de weg.

Naast deze kampioenschappen won Kopecky op de weg onder meer Parijs Roubaix, tweemaal de Ronde van Vlaanderen, tweemaal de Strade Bianche, de Omloop Het Nieuwsblad, Le Samyn en tweemaal Nokere Koerse.

In de Ronde van Frankrijk voor vrouwen behaalde ze tot dusver één etappezege en droeg ze zes dagen de gele leiderstrui. In 2023 was Kopecky tevens de eindwinnares van de groene trui in het puntenklassement en werd ze tweede in het algemene eindklassement.

In 2024 op de Olympische Zomerspelen van Parijs veroverde Kopecky een bronzen medaille in de wegrit.

Baanwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

In het baanwielrennen behaalde Kopecky al van bij de jeugd goede resultaten. Zo behaalde ze bij de nieuwelingen en junioren verschillende Belgische titels. In 2012 reed ze haar eerste internationale kampioenschap. Tijdens het Europees kampioenschap van dat jaar nam ze deel aan het omnium en de puntenkoers, ze eindigde er als respectievelijk achtste en zestiende. Een jaar later behaalde ze op datzelfde EK samen met Kaat Van Der Meulen, Jesse Vandenbulcke en Saartje Vandenbroucke een bronzen medaille in de ploegenachtervolging. Een dag later won Kopecky het onderdeel puntenkoers, voor landgenote Kaat Van Der Meulen en Bianca Lust uit Nederland.

Bij de beloften behaalde Kopecky op het EK 2014 een derde plek in de achtervolging. In 2016 behaalde ze twee Europese titels, in het omnium en de puntenkoers. In de individuele en ploegenachtervolging behaalde ze dat jaar telkens een vierde plek.

Naar aanloop van de Olympische Zomerspelen 2016 trad Kopecky toe tot de nationale selectie in de ploegenachtervolging. België wist zich uiteindelijk niet te kwalificeren voor de ploegenachtervolging. Wel was Kopecky reserve voor Jolien D'Hoore in het omnium.

In 2014 debuteerde ze bij de elite. Nadat ze al enkele nationale titels behaalde brak Kopecky in 2016 ook internationaal door. Op het Europees kampioenschap baanwielrennen 2016 behaalde ze twee medailles. In het omnium werd ze derde achter de Britse Katie Archibald en Kirsten Wild uit Nederland. Samen met Jolien D'Hoore kroonde ze zich een dag later tot Europees kampioen in de koppelkoers. In februari 2017 won Kopecky voor het eerst een wereldbeker, in Cali won ze het omnium.[2] Dankzij deze zege won ze ook het eindklassement in het omnium.

Amper een week na de Tour de France Femmes verdedigde Kopecky in augustus 2023 met succes haar wereldtitel op de afvalling in het Schotse Glasgow. Een dag later pakte ze ook goud op de puntenkoers, haar lievelingsnummer. Als topfavoriete wist ze die race van begin tot einde te domineren.[3] In het omnium behaalde Kopecky een bronzen medaille.

Jaar Vlag van België BK Vlag van Europa EK WK OS WB Overig
Junioren
2012 Zilver omnium
2013 Goud achtervolging
Goud puntenkoers
Brons ploegenachtervolging
Beloften
2014 Brons achtervolging
2015
2016 Goud omnium
Goud puntenkoers
Elites
2012 Goud omnium
2013 Goud achtervolging
Brons 500M
Brons keirin
Brons puntenkoers
2014 Goud achtervolging
Zilver puntenkoers
Zilver scratch
3daagse Aigle:achtervolging en scratch
Gent: achtervolging
2015 Zilver achtervolging
Zilver omnium
Zilver puntenkoers
Zilver scratch
Cali:
Zilver scratch
2016 Goud omnium
Goud scratch
Zilver puntenkoers
Goud ploegkoers
Brons omnium
Glasgow:
Zilver omnium
Gent: omnium
2017 Goud achtervolging
Goud omnium
Goud ploegkoers Cali:
Goud omnium
Pruszkow:
Goud ploegkoers
Goud puntenkoers
Manchester:
Zilver ploegkoers
IBO:
ploegkoers
2018 Goud omnium Berlijn:
Brons ploegkoers
Londen:
Brons ploegkoers
Vierdaagse van Genève
2019 Zilver achtervolging
Zilver puntenkoers
Zilver scratch
Cambridge:
Goud ploegkoers
Hong Kong I:
Zilver ploegkoers
Hong Kong II:
Zilver ploegenachtervolging
2020 Milton:
Zilver ploegkoers
2021 Zilver afvalling
Zilver omnium
Goud puntenkoers
2022 Goud afvalling
Goud puntenkoers
Goud afvalling
Goud ploegkoers
2023 Goud achtervolging
Goud puntenkoers
Goud ploegkoers
Goud omnium
Goud afvalling
Goud afvalling
Brons omnium
Goud afvalling
Goud puntenkoers
Brons omnium
2024 Goud afvalling
Goud puntenkoers
Zilver ploegkoers
Zilver afvalling
Zilver puntenkoers
Totaal

Goud

13 10 6 4 6

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Kopecky tijdens het WK tijdrijden voor junioren in Valkenburg.

Kopecky werd in 2012 Belgisch kampioene tijdrijden bij de junioren en tweede in de wegrit. In Valkenburg, in Nederlands Limburg, werd ze 11e in de tijdrit en 49e in de wegrit tijdens het Wereldkampioenschap op de weg bij de junioren. Een jaar later werd ze 26e in de tijdrit en 29e in de wegrit op het WK op de weg in het Italiaanse Florence. In dat jaar werd ze zevende en negende in de tijd- en wegrit tijdens het Europees kampioenschap in het Tsjechische Olomouc en won ze zilver tijdens het Belgisch kampioenschap tijdrijden voor dames junioren. In 2014 won ze wederom zilver, deze keer in de wegrit bij de elite. In 2015 herhaalde ze deze prestatie en werd zesde in het BK tijdrijden. Tijdens het Europees kampioenschap in het Estse Tartu werd ze 11e in de tijdrit en 22e in de wegrit bij de beloften onder 23 jaar.

Kopecky kwam uit voor België in de weg- en tijdrit op de Olympische Zomerspelen in Rio de Janeiro. In de wegrit werd ze 45e en in de tijdrit 21e op ruim drie minuten van winnares Kristin Armstrong. In mei van dat jaar won ze haar eerste profkoers op de weg, de Trofee Maarten Wynants. In september won ze het jongerenklassement van de Lotto Belgium Tour. In 2017 won ze het BK tijdrijden voor beloften en won ze zilver in het BK op de weg voor elite. In de voorjaarsklassiekers behaalde ze de top vijf in de Omloop van het Hageland, Dwars door de Westhoek en de Ronde van Vlaanderen. In 2018 won ze de eerste etappe en het jongerenklassement van de Lotto Belgium Tour. In 2020 versloeg ze Jolien D'hoore in een prangende sprint en werd ze voor de eerste maal Belgisch kampioene op de weg. Dit herhaalde ze in 2021. Op 5 maart 2022 won Kopecky de Strade Bianche in Toscane na een spannende tweestrijd met Annemiek van Vleuten in de laatste kilometer.[4] Op 3 april 2022 won ze de Ronde Van Vlaanderen door alweer Van Vleuten te verslaan, deze keer in een sprint.[5] Op 2 april 2023 wint zij wederom de Ronde van Vlaanderen⁣, maar komt zij solo over de meet.

De tweede Tour de France Femmes in 2023 was een groot succes voor Kopecky. Op 23 juli won ze de eerste rit en daarbij ook de gele trui die ze niet meer afgaf tot de zevende rit. Ze sloot op 30 juli de ronde af met winst in de groene puntentrui. Daarnaast eindigde ze nog verrassend als tweede in het algemeen klassement van de gele trui achter haar ploegmaat Demi Vollering, dankzij een ijzersterke prestatie in de afsluitende tijdrit. Het kwam neer tot op honderdsten en duizendsten van een seconde van nummer drie Katarzyna Niewiadoma.[6]

Op 13 augustus 2023 op het wereldkampioenschap in Glasgow werd Kopecky wereldkampioene. Ze kwam solo over de eindmeet. Achter haar sprintten de Nederlandse Demi Vollering en Deense Cecilie Uttrup Ludwig voor respectievelijk zilver en brons. Een jaar later in Zürich op 28 september 2024 won ze alweer het wereldkampioenschap, deze keer in een sprint.

Kopecky (2e van links) met haar ploeg in de Boels Ladies Tour 2016.
2016 - 1 zege
2017 - 1 zege
2018 - 1 zege
2019 - 3 zeges
2020 - 3 zeges
2021 - 8 zeges
2022 - 5 zeges
2023 - 14 zeges - 1 TTT
Brons Europees kampioenschap, wegwedstrijd
2024 - 16 zeges

Totaal: 53 zeges (waarvan 50 individuele UCI-zeges)

Erelijst BK wielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
2014: Zilver Belgisch kampioenschap op de weg, Elite
2015: Zilver Belgisch kampioenschap op de weg, Elite
2016: Zilver Belgisch kampioenschap op de weg, Elite
2016: Zilver Belgisch kampioenschap tijdrijden, Elite
2017: Belgisch kampioene, tijdrijden, Beloften
2017: Zilver Belgisch kampioenschap op de weg, Elite
2018: Zilver Belgisch kampioenschap tijdrijden, Elite
2019: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2020: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2020: Belgisch kampioene, wegrit, Elite
2021: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2021: Belgisch kampioene, wegrit, Elite
2022: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2023: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2023: Belgisch kampioene, wegrit, Elite
2024: Belgisch kampioene, tijdrijden, Elite
2024: Belgisch kampioene, wegrit, Elite

Uitslagen in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2015
2016
2017 11e  
2018
2019 86e  
2020 opgave (1) 
2021 18e (1)  
2022 42e   38e   21e  
2023 Zilver ↑ (1)  
2024 Zilver ↑ (1)  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Omloop Het Nieuwsblad Strade Bianche Nokere Koerse WK op de weg
2015 21e
2016 35e 33e 75e
2017 16e 5e 11e
2018
2019 6e 32e Brons ↑
2020 Zilver ↑ Brons ↑
2021 Zilver ↑ 13e 15e 4e 17e 4e 16e
2022 4e Goud ↑ Zilver ↑ 27e Goud ↑ Zilver ↑ Zilver ↑
2023 70e Goud ↑ 7e Zilver ↑ Goud ↑ Zilver ↑ Goud ↑ Regenboogtrui ↑
2024 19e 5e Goud ↑ 77e 38e Zilver ↑ Goud ↑ Goud ↑ Regenboogtrui ↑

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar UAE Tour Ronde van Burgos RideLondon Classic Ronde van Thüringen Ronde van Scandinavië Simac Ladies Tour Ronde van Chongming Ronde van België
2015 32e
2016 4e Jongerenklassement
2017 50e 8e
2018 28e Brons ↑ (1) Puntenklassement
2019 Brons Zilver
2020
2021 Zilver ↑ (1) Puntenklassement Goud ↑ (1) Eindklassement Puntenklassement
2022 34e (1) Puntenklassement 4e
2023 Goud ↑ (1) Eindklassement Puntenklassement Goud ↑ (2) Eindklassement
2024 Goud ↑ (1) Eindklassement Goud ↑ (1) Eindklassement

In 2020 maakte Kopecky ook een uitstap naar het veld, meer als voorbereiding op het wegseizoen. Op het Belgisch kampioenschap in Meulebeke pakte ze verrassend zilver, na de ongenaakbare Sanne Cant. Volgende crossen reed ze mee: - voor de Superprestige: Ruddervoorde (24/10) 38ste, Zolder (26/12) 16ste; - voor de Wereldbeker: Dendermonde (27/12) 18ste, Hulst (03/01) 16ste; - Trofee BPost Bank: Koppenbergcross (31/10) 11de, Antwerpen (12/12) 28ste; - losse cross: GP de Eecklonaar (13/02) 12de.

Seizoen Aantal zeges Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
Belgische kampioenstrui
BK
WB SP TR UCI
2020-2021 0 overwinningen .. DNS Zilver .. .. .. 85e
2021-2022 0 overwinningen .. DNS 5e .. .. .. ..

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kopecky heeft Tsjechische wortels[16], haar overgrootvader verhuisde naar Vlaanderen.

Ze is geboren in Rumst, en is opgegroeid in Schelle en Niel. Als kind heeft ze geturnd, gebasketbald, paardgereden, getennist, geskied en zes jaar gevoetbald bij FC Schelle in de spits.

Kopecky woonde met haar partner en coach Kieran De Fauw (zoon van voormalig pistebondscoach Marc de Fauw) in Assenede, tot de relatie (zakelijk en persoonlijk) in 2022 stukliep.[16][17]

In maart 2023 overleed haar broer Seppe Kopecky, die haar had aangemoedigd te gaan fietsen.[17]

Voorganger:
Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
2022
Wereldkampioene op de weg
2023, 2024
Opvolger:
-
2025
Voorganger:
geen eerdere WKs
Wereldkampioene koppelkoers
(met Jolien D'Hoore)
2017
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Archibald & Nelson
2018
Voorganger:
geen eerdere EKs
Europees kampioene koppelkoers
(met Jolien D'Hoore)
2016
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Barker & Dickinson
2017
Voorganger:
Jesse Vandenbulcke
2019
Belgisch kampioene op de weg
2020, 2021
Opvolger:
Kim de Baat
2022
Voorganger:
Kim de Baat
2022
Belgisch kampioene op de weg
2023, 2024
Opvolger:
-
2025
Voorganger:
Ann-Sophie Duyck
2014-2018
Belgisch kampioene tijdrijden
2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024
Opvolger:
-
2025
Voorganger:
Vlag van Nederland Marianne Vos
2022
Winnaar Groene Trui in de Tour de France Femmes
2023
Opvolger:
-
2024