Valerij Zaloezjny
| Valerij Zaloezjnyj | ||
|---|---|---|
| ||
Valerij Zaloezjnyj in juli 2021
| ||
| Bijnaam | de ijzeren generaal[1] | |
| Volledige naam | Valerij Fedorovytsj Zaloezjnyj | |
| Geboren | 8 juli 1973 Novohrad-Volynsky | |
| Dienstjaren | 1991-heden | |
| Rang | generaal | |
| Slagen/oorlogen | ||
Valerij Fedorovytsj Zaloezjnyj (Oekraïens: Валерій Федорович Залужний) (Novohrad-Volynsky, 8 juli 1973) is een Oekraïense generaal. Hij was van maart 2022 tot februari 2024 de opperbevelhebber van de Oekraïense krijgsmacht.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Zaloezjnyj studeerde in 1989 af aan de stadsschool en daarna aan de technische school in Novohrad-Volynsky. Later ging hij naar de algemene militaire faculteit in Odessa en studeerde in 1997 cum laude af aan de officiersopleiding bij de grondtroepen.
In de aansluitende militaire dienst werd Zaloezjnyj achtereenvolgens bevorderd in de rangen van pelotonscommandant, compagniecommandant en bataljonscommandant. Van 2005 tot 2007 studeerde hij af aan de militaire academie van Oekraïne. Van 2007 tot 2009 was hij stafchef van de gemechaniseerde brigade in de regio Lviv. Van 2009 tot 2012 was hij de commandant van de 51e gemechaniseerde brigade. In 2014 studeerde hij af aan de Militaire universiteit van Oekraïne als de beste afgestudeerde. Vanaf 2014 diende Zaloezjnyi bijna non-stop in de regio oblast Donetsk. Vanaf 2017 was hij generaal-majoor Stafchef van het Korps Commandotroepen West. In 2018 werd hij hoofd van de Joint Task Force van de Oekraïense strijdkrachten en vervolgens werd hij in 2019 commandant van de Task Force Noord. In 2020 studeerde hij af aan de nationale universiteit “Ostroh Academy” met een masterdiploma in internationale betrekkingen.
Militaire carrière
[bewerken | brontekst bewerken]In juli 2021 benoemde president Volodymyr Zelensky hem tot opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne, luitenant-generaal en lid van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad van Oekraïne, als opvolger van Roeslan Chomtsjak.[2] Op 5 maart 2022 werd hij bij het begin van de Russische invasie van Oekraïne tot generaal bevorderd, de hoogst mogelijke rang in het Oekraïense leger.
Volgens waarnemers vertegenwoordigt Zaloezjnyj de afkeer van het Oekraïense leger van de Sovjeterfenis. Onder zijn leiding waren de Oekraïense strijdkrachten in staat om de opmars van Russische troepen in vele delen van het land, met name in de hoofdstedelijke regio, met succes tegen te gaan door een mengeling van conventionele oorlogsvoering en partizanen-tactieken te gebruiken en de Russische bevoorrading te belemmeren.[3] Hij zette in op massa's antitankraketten en maakte de training tot gebruik ervan een centraal onderdeel van zijn oorlogsvoorbereidingen, wat aanzienlijk bijdroeg aan Oekraïense successen in de oorlog.
In een interview met The Economist gaf Zaloezjny in november 2023 te kennen dat de oorlog in een impasse verkeerde.[4] Onder meer hierdoor ontstonden ernstige meningsverschillen met president Zelensky.[5] In december 2023 kwam naar buiten dat het conflict verder groeide waarbij de Oekrajinska Pravda publiceerde dat president Zelensky zou overwegen om Zaloezjny te vervangen.[6] Op 2 februari 2024 bevestigde Zelensky dat hij Zaloezjny zou gaan ontslaan. Hij had de Verenigde Staten al op de hoogte gebracht van de beslissing. In een gesprek met het Italiaanse Rai News zei Zelensky dat "de komende tijd nog meer Oekraïense leiders vervangen gaan worden".[7][8] Zaloezjny werd opgevolgd door Oleksandr Syrsky die tot dan toe commandant was van de Oekraïense grondtroepen.[9]
Sinds mei 2024 is Zaloezjny ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk.[10]
Privé
[bewerken | brontekst bewerken]Zaloezjnyj is getrouwd en heeft twee kinderen.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) Ukraine’s 'iron general' is a hero, but he's no star. Politico (4 augustus 2022). Geraadpleegd op 25 januari 2023.
- ↑ (uk) УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №320/2021 Про призначення В.Залужного Головнокомандувачем Збройних Сил України NL: Benoeming van V. Zaloezjnyi tot commandant van de Oekraïense krijgsmacht. president.gov.ua (27 juli 2012). Geraadpleegd op 16 maart 2022.
- ↑ (de) Die ukrainische Armee verdankt ihren Erfolg auch ihrem Oberbefehlshaber. NZZ (12 maart 2022). Geraadpleegd op 27 september 2022.
- ↑ (en) (en) Ukraine’s commander-in-chief on the breakthrough he needs to beat Russia – General Valery Zaluzhny admits the war is at a stalemate. The Economist (1 november 2023). Gearchiveerd op 7 november 2023. Geraadpleegd op 3 november 2023.
- ↑ Het knettert tussen Zelensky en zijn generaals, plus vier grote kwesties die Kyiv zorgen baren. AD (5 november 2023). Gearchiveerd op 5 november 2023. Geraadpleegd op 5 november 2023.
- ↑ Chiem Balduk, Harde kritiek op Zelensky, spanningen met legertop: scheurtjes in Oekraïense eenheid. NOS Nieuws (4 december 2023). Geraadpleegd op 5 december 2023.
- ↑ (en) John Hudson, Ukraine informs U.S. about decision to fire top general. The New York Post (2 februari 2024). Geraadpleegd op 7 februari 2024.
- ↑ (it) Zelensky al Tg1: "Guerra può arrivare da voi". RAI News (4 februari 2024). Geraadpleegd op 7 februari 2024.
- ↑ Zelensky ontslaat generaal. NRC (8 februari 2024). Gearchiveerd op 9 februari 2024. Geraadpleegd op 9 februari 2024.
- ↑ Door Zelensky ontslagen bevelhebber Zaloezjny benoemd tot ambassadeur VK. NOS Nieuws (9 mei 2024). Geraadpleegd op 6 oktober 2024.
- ↑ Zelensky stemde in met opblazen gaspijplijn, verbood het later. NOS Nieuws (15 augustus 2024). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
