Naar inhoud springen

Prairiehonden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Prairiehonden
Prairiehonden
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Sciuridae (Eekhoorns)
Onderfamilie:Xerinae
Geslacht
Cynomys
Rafinesque, 1817
Typesoort
Cynomys socialis Rafinesque
(=Cynomys ludovicianus Ord)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Prairiehonden op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Prairiehonden (Cynomys) zijn een geslacht van op en onder de grond levende knaagdieren uit de familie eekhoorns (Sciuridae). Ze leven op de prairies van Noord-Amerika.

De dieren kunnen ongeveer 40 cm lang worden en wegen tussen de 1 en 4 kilo. In gevangenschap kunnen ze 8 tot 10 jaar oud worden met uitschieters naar 12 jaar. Vers gras is het meest gebruikte voedsel. De naam heeft het dier te danken aan het scherpe geblaf dat het laat horen.

Prairiehonden zijn sociale dieren, die in meerdere familiegroepen samen in één gebied wonen: een zogenaamd prairiehondendorp. Deze dorpen bevinden zich onder de grond, waarbij elke familie zijn eigen ingang heeft met meerdere kamers.

Het dier vormt een aantrekkelijke prooi voor allerlei roofdieren. Vanwege de vervolging door de mens, die het beestje als ongedierte beschouwt, wordt de zwartstaartprairiehond met uitsterven bedreigd. Prairiehonden bevolkten ooit in zeer groten getale de graslanden van Noord-Amerika, maar na de komst van de vele kolonisten is hun aantal sterk gedaald.

Onderverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn vijf soorten, waarvan enkele bedreigd zijn in hun voortbestaan.