Jan van Halderen
Jan van Halderen | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Delft, 5 juli 1935 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Nationaliteit | Nederlandse | |||
Beroep(en) | beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
|
Johannes Pieter (Jan) van Halderen (Delft, 5 juli 1935) is een Nederlandse beeldhouwer.
Leven en werk
Johannes Pieter van Halderen kreeg door de Tweede Wereldoorlog nauwelijks een goede opleiding en is als kunstenaar een autodidact. In 1952 kreeg hij een baan aan de Technische Universiteit Delft, waar hij in contact kwam met de beeldhouwer Oswald Wenckebach. Wenckebach heeft zijn werk sterk beïnvloed. Van Halderen gaf teken- en boetseerlessen en ging zelf beeldhouwen. In de jaren vijftig werd hij lid van de Delftse Vereniging voor Schone Kunsten genaamd ' De Kring' . Deze leden hielden verschillende exposities en kunstmarkten in Delft. In de jaren zestig was hij lid van de 'Zuid Hollandse Beeldhouwers', een groep kunstenaars die de mensen op een zodanige wijze met beelden in contact wil brengen dat deze in hun dagelijkse gedachten worden opgenomen.[1]
Van Halderen heeft beelden gemaakt in terracotta, beton , brons, en steen. Hij maakte onder andere werken voor de openbare ruimte in Hellevoetsluis ( De rattenvanger van Hamelen in 1962), in Stompwijk ( vier beton plastieken genaamd De jeugd in haar spel in 1963), in Leidschendam ( het beeld Rugby in 1964), Voorthuizen ( De avondvierdaagse in 1964, later in 1971 verhuisd naar Delft), in Lopik (Bijeenkomst in 1965) en Delft (Het Fabelmens en De Gokkers in 1969, en De Operatie in 1977). Latere werken goot hij in brons, waarbij hij gebruik maakte van de verlorenwasmethode (cire perdue).
Zie ook
Externe link
- Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- 2. Boek: Jan van Halderen, spiegel van het dagelijks leven in honderd beelden, ISBN 978-90821527-4-6
- ↑ Tentoonstellingen, Kunst van Midden-Delfland, 2001.. Gearchiveerd op 16 juli 2009.