Lijst van WWE Intercontinental Champions

Dit is een chronologische lijst van WWE Intercontinental Champions, een professioneel worstelkampioenschap van WWE dat op dit moment exclusief is voor de SmackDown brand. De titel werd in 1979 geïntroduceerd in de World Wrestling Federation (WWF, nu WWE). De inaugurele kampioen was Pat Paterson, die een toernooi had gewonnen in Rio de Janeiro, Brazilië, waar hij tevens ook de houder was van het WWF North American Heavyweight Championship.

Het Intercontinental Championship is het op één na belangrijkste kampioenschap in het bedrijf, na het WWE Championship. Het is voor de op één na langste periode actief geweest in WWE, maar is de op twee na oudste actieve titel, na het WWE Championship (1963) en het United States Championship (1975), waarvan de laatste werd overgenomen van World Championship Wrestling (WCW) in 2001

Titel geschiedenis

Namen

Naam	Datum
WWF Intercontinental (Heavyweight) Championship	1 september 1979 – 6 mei 2002
WWE Intercontinental Championship	6 mei 2002 – heden

Geschiedenis

Nr.	Worstelaar	#	Datum	Stad	Evenement	Aantekeningen
1	Pat Patterson	1	15 september 1979	/		Patterson kreeg de titel, omdat hij Ted DiBiase had verslagen om de WWF North American Heavyweight Championship op 19 juni 1979.
2	Ken Patera	1	21 april 1980	New York
3	Pedro Morales	1	8 december 1980	New York
4	Don Muraco	1	20 juni 1981	Philadelphia (Pennsylvania)
5	Pedro Morales	2	23 november 1981	New York
6	Don Muraco	2	22 januari 1983	New York
7	Tito Santana	1	11 februari 1984	Boston (Massachusetts)
8	Greg Valentine	1	24 september 1984	London (Ontario)		Werd op 13 oktober 1984 uitgezonden op Maple Leaf Wrestling
9	Tito Santana	2	6 juli 1985	Baltimore (Maryland)		Hij won de titel in een Steel Cage match.
10	Randy Savage	1	8 februari 1986	Boston
11	Ricky Steamboat	1	29 maart 1987	Pontiac (Michigan)	WrestleMania III
12	The Honky Tonk Man	1	2 juni 1987	Buffalo (New York)	WWF Superstars of Wrestling
13	The Ultimate Warrior	1	29 augustus 1988	New York	SummerSlam
14	Rick Rude	1	2 april 1989	Atlantic City (New Jersey)	WrestleMania V
15	The Ultimate Warrior	2	28 augustus 1989	East Rutherford (New Jersey)	SummerSlam
Vacant gesteld			1 april 1990			De titel werd beschikbaar toen Warrior Hulk Hogan versloeg voor de WWF Championship op WrestleMania VI.
16	Mr. Perfect	1	23 april 1990	Austin		Versloeg Tito Santana in de finale van een toernooi, die werd uitgezonden op 19 mei 1990 op WWF Superstars.
17	The Texas Tornado	1	27 augustus 1990	Philadelphia	SummerSlam	Won de titel op SummerSlam.
18	Mr. Perfect	2	19 november 1990	Rochester	WWF Superstars
19	Bret Hart	1	26 augustus 1991	New York	SummerSlam
20	The Mountie	1	17 januari 1992	Springfield	House Show
21	Roddy Piper	1	19 januari 1992	Albany	Royal Rumble
22	Bret Hart	2	5 april 1992	Indianapolis	WrestleMania VIII
23	The British Bulldog	1	29 augustus 1992	Londen	SummerSlam
24	Shawn Michaels	1	27 oktober 1992	Terre Haute	Saturday Night's Main Event XXXI
25	Marty Jannetty	1	17 mei 1993	New York	Raw
26	Shawn Michaels	2	6 juni 1993	Albany	House Show
Vacant gesteld			27 september 1993			Michaels werd van zijn titel gestript, omdat hij 30 dagen lang zijn titel niet kon verdedigen.
27	Razor Ramon	1	27 september 1993	New Heaven		Ramon and Rick Martel waren de laatste twee deelnemers in een Battle Royal op Raw, waarin de laatste twee een wedstrijd kregen voor de vacant titel. Ramon won de wedstrijd, die werd uitgezonden op 11 oktober 1993.
28	Diesel	1	13 april 1994	Rochester	WWF Superstars
29	Razor Ramon	2	29 augustus 1994	Chicago	SummerSlam
30	Jeff Jarrett	1	22 januari 1995	Tampa	Royal Rumble
Vacant gesteld			26 april 1995	Moline		Controversiële matcheinde tussen Jarrett en Bob Holly.
31	Jeff Jarrett	2	26 april 1995	Moline		Versloeg Bob Holly in een rematch.
32	Razor Ramon	3	19 mei 1995	Montreal		Won de titel in een house show in een Ladder match.
33	Jeff Jarrett	3	22 mei 1995	Trois-Rivières		Won de titel in een house show.
34	Shawn Michaels	3	23 juli 1995	Nashville		Won de titel op In Your House 2.
35	Dean Douglas	1	22 oktober 1995	Winnipeg		Douglas won de titel door middel van opgave op In Your House 4, omdat Michaels legitiem aan is gevallen buiten een nachtclub in Syracuse (New York) op 14 oktober 1995.
36	Razor Ramon	4	22 oktober 1995	Winnipeg		Won de titel op In Your House 4.
37	Goldust	1	21 januari 1996	Fresno		Won de titel op de Royal Rumble.
Vacant gesteld			25 maart 1996			Beschikbaar toen titel verdediging tegen Savio Vega (uitgezonden op 15 april 1996 op Monday Night Raw), eindigde in een no contest.
38	Goldust	2	1 april 1996	San Bernardino		Versloeg Savio Vega in een rematch, uitgezonden op 22 april 1996 op Monday Night Raw.
39	Ahmed Johnson	1	23 juni 1996	Milwaukee	King of the Ring
Vacant gesteld			12 augustus 1996			Beschikbaar wegens blessure.
40	Marc Mero	1	23 september 1996	Hershey	Raw	Versloeg Faarooq in de finale van een toernooi.
41	Hunter Hearst Helmsley	1	21 oktober 1996	Fort Wayne
42	Rocky Maivia	1	13 februari 1997	Lowell
43	Owen Hart	1	28 april 1997	Omaha
44	Steve Austin	1	3 augustus 1997	East Rutherford	SummerSlam	Won de titel op .
Vacant gesteld			8 september 1997			Beschikbaar wegens een nekblessure die Austin opliep in de kampioenschapsmatch.
45	Owen Hart	2	5 oktober 1997	Saint Louis	In Your House: Badd Blood	Versloeg Faarooq in de finale van een toernooi op .
46	Steve Austin	2	9 november 1997	Montreal	Survivor Series
47	The Rock (vroeger Rocky Maivia)	2	8 december 1997	Portland	Raw	Austin overhandigde de titel aan Rock op Raw is War.
48	Triple H (vroeger Hunter Hearst Helmsley)	2	30 augustus 1998	New York	Summerslam	Won de titel in een Ladder match
Vacant gesteld			9 oktober 1998			Beschikbaar wegens een blessure van Triple H.
49	Ken Shamrock	1	12 oktober 1998	Uniondale	Raw	Versloeg X-Pac in de finale van een toernooi.
50	Val Venis	1	14 februari 1999	Memphis	In Your House: St. Valentine's Day Massacre	Won de titel op met Billy Gunn als de speciale scheidsrechter.
51	Road Dogg	1	15 maart 1999	San José	Raw
52	Goldust	3	29 maart 1999	East Rutherford
53	The Godfather	1	12 april 1999	Detroit
54	Jeff Jarrett	4	31 mei 1999	Moline
55	Edge	1	24 juli 1999	Toronto	House Show
56	Jeff Jarrett	5	25 juli 1999	Buffalo	WWF Fully Loaded
57	D'Lo Brown	1	26 juli 1999	Dayton		Won de titel op Raw is War; Brown's WWF European Championship werd ook verdedigd.
58	Jeff Jarrett	6	22 augustus 1999	Minneapolis	SummerSlam	Brown's European Championship werd ook verdedigd, dus Jarrett won beide titels.
59	Chyna	1	17 oktober 1999	Cleveland	No Mercy	Dit was een Good Housekeeping match
60	Chris Jericho	1	12 december 1999	Sunrise	Armageddon
-	Chyna en Chris Jericho	1	3 januari 2000	Miami		Op 28 december 1999 (werd uitgezonden op 30 december 1999) op Friday Night SmackDown!, een title match tussen Chyna en Jericho eindigde in een dubbele pinfall; als een gevolg daarvan werden ze op Raw is War van 3 januari 2000 , erkend as co-kampioenen.
61	Chris Jericho	2	23 januari 2000	New York		Jericho versloeg Chyna en Hardcore Holly in een Triple Threat match.
62	Kurt Angle	1	27 februari 2000	Hartford	No Way Out	Hij hield ook zijn WWF European Championship.
63	Chris Benoit	1	2 april 2000	Anaheim	WrestleMania 2000	Dit was een Two-Fall Triple Threat Match op waarbij ook Chris Jericho betrokken was, de winnaar van de eerste pinfall zou de Intercontinental title winnen en de winnaar van de tweede pinfall zou de European title winnen. Benoit won de eerste pinfall en Jericho won de tweede.
64	Chris Jericho	3	2 mei 2000	Richmond	SmackDown!	Werd uitgezonden op 4 mei 2000.
65	Chris Benoit	2	8 mei 2000	Uniondale	Raw
66	Rikishi	1	20 juni 2000	Memphis	SmackDown	Werd uitgezonden op 22 juni 2000 op SmackDown!.
67	Val Venis	2	4 juli 2000	Fort Lauderdale		Werd uitgezonden op 6 juli 2000 op SmackDown!.
68	Chyna	3	27 augustus 2000	Raleigh	SummerSlam	Mixed tag team match; Chyna and Eddie Guerrero tegen Venis and Trish Stratus, waarin de winnaar van de pinfall de titel zou winnen; Chyna pinde Stratus.
69	Eddie Guerrero	1	4 september 2000	Knoxville	Raw	Dit was een Triple Threat Match waarbij ook Kurt Angle betrokken was op Raw is War.
70	Billy Gunn	1	21 november 2000	Sunrise	SmackDown!	Werd uitgezonden op 23 november 2000 op SmackDown!.
71	Chris Benoit	3	10 december 2000	Birmingham	Armageddon
72	Chris Jericho	4	21 januari 2001	New Orleans	Royal Rumble	Dit was een ladder match
73	Triple H	3	3 april 2001	Oklahoma City	SmackDown!	Werd uitgezonden op 5 april 2001 op SmackDown!.
74	Jeff Hardy	1	10 april 2001	Philadelphia		Werd uitgezonden op 12 april 2001 op SmackDown!.
75	Triple H	4	16 april 2001	Knoxville	Raw
76	Kane	1	20 mei 2001	Sacramento	Judgment Day	Dit was een Texas Bullrope match op .
77	Albert	1	26 juni 2001	New York	SmackDown	Dit was een No Disqualification match, die werd uitgezonden op 28 juni 2001
78	Lance Storm	1	23 juli 2001	Buffalo	Raw
79	Edge	2	19 augustus 2001	San José	Summerslam
80	Christian	1	23 september 2001	Pittsburgh	Unforgiven
81	Edge	3	21 oktober 2001	Saint Louis	No Mercy	Dit was een ladder match
82	Test	1	5 november 2001	Uniondale	Raw
83	Edge	4	18 november 2001	Greensboro	Survivor Series	Dit was een unification match met Edge zijn WCW United States Championship
84	William Regal	1	20 januari 2002	Atlanta	Royal Rumble
85	Rob Van Dam	1	17 maart 2002	Toronto	WrestleMania X8
86	Eddie Guerrero	2	21 april 2002	Kansas City	Backlash
87	Rob Van Dam	2	27 mei 2002	Edmonton	Raw	Dit was een Ladder match op Raw.
88	Chris Benoit	4	29 juli 2002	Greensboro
89	Rob Van Dam	3	25 augustus 2002	Uniondale	SummerSlam	Won de titel op .
90	Chris Jericho	5	16 september 2002	Denver	Raw
91	Kane	2	30 september 2002	Houston
92	Triple H	5	20 oktober 2002	Little Rock	No Mercy	Dit was een unification match om het Intercontinental Championship met Triple H zijn World Heavyweight Championship te unificeren.
Geunificeerd			20 oktober 2002			Geunificeerd met Triple H zijn World Heavyweight Championship.
93	Christian	2	18 mei 2003	Charlotte	Judgment Day	Won een battle royal op om de titel terug te brengen.
94	Booker T	1	7 juli 2003	Montreal	Raw
95	Christian	3	10 augustus 2003	Des Moines	House Show
96	Rob Van Dam	4	29 september 2003	Chicago	Raw
97	Chris Jericho	6	27 oktober 2003	Fayetteville
98	Rob Van Dam	5	27 oktober 2003	Fayetteville		Dit was een steel cage match.
99	Randy Orton	1	14 december 2003	Orlando	Armageddon	Mick Foley was speciale scheidsrechter.
100	Edge	5	11 juli 2004	Hartford	Vengeance
Vacant gesteld			6 september 2004			Beschikbaar wegens blessure.
101	Chris Jericho	7	12 september 2004	Portland	Unforgiven	Versloeg Christian in een ladder match.
102	Shelton Benjamin	1	19 oktober 2004	Milwaukee	Taboo Tuesday	Benjamin werd in deze wedstrijd gestemd.
103	Carlito	1	20 juni 2005	Phoenix	Raw	Won de titel op Raw.
104	Ric Flair	1	18 september 2005	Oklahoma City	Unforgiven
105	Shelton Benjamin	2	20 februari 2006	Trenton	Raw
106	Rob Van Dam	6	30 april 2006	Lexington	Backlash	Won de titel op , met Van Dam zijn Money in the Bank contract ook op het spel.
107	Shelton Benjamin	3	15 mei 2006	Lubbock	Raw	Dit was een 3-op-2 Handicap Texas Tornado match met Benjamin, Chris Masters en Triple H tegen de WWE Champion John Cena en Rob Van Dam, waarin wie dan ook Cena of Van Dam versloeg zijn titel zou pakken; Benjamin pinned Van Dam.
108	Johnny Nitro	1	25 juni 2006	Charlotte	Vengeance	Dit was een triple threat match op , waarbij ook Carlito was betrokken.
109	Jeff Hardy	2	2 oktober 2006	Topeka (Kansas)	Raw
110	Johnny Nitro	2	6 november 2006	Columbus (Ohio)		Dit was een No Disqualification match.
111	Jeff Hardy	3	13 november 2006	Manchester
112	Umaga	1	19 februari 2007	Bakersfield
113	Santino Marella	1	16 april 2007	Milaan, Ita		Dit was een No Holds Barred match.
114	Umaga	2	2 juli 2007	Dallas
115	Jeff Hardy	4	2 september 2007	Columbus		Werd uitgezonden op 3 september.
116	Chris Jericho	8	10 maart 2008	Milwaukee
117	Kofi Kingston	1	29 juni 2008	Dallas	Night of Champions
118	Santino Marella	2	17 augustus 2008	Indianapolis	SummerSlam	Won de titel op in een Intergender Tag Team match waarin zowel de Intercontinental als de WWE Women's Championship op het spel stonden. De titel werd gepakt toen Beth Phoenix Mickie James pinde.
119	William Regal	2	10 november 2008	Manchester
120	CM Punk	1	19 januari 2009	Chicago		Dit was een no disqualification match
121	John "Bradshaw" Layfield	1	9 maart 2009	Jacksonville
122	Rey Mysterio	1	5 april 2009	Houston	WrestleMania XXV
123	Chris Jericho	9	7 juni 2009	New Orleans	Extreme Rules	Chris Jericho won van Rey Mysterio de No Holds Barred Match.
124	Rey Mysterio	2	28 juni 2009	Sacramento	The Bash
125	John Morrison	3	4 september 2009	Cleveland	SmackDown
126	Drew McIntyre	1	13 december 2009	San Antonio	TLC: Tables, Ladders & Chairs
127	Kofi Kingston	2	23 mei 2010	Detroit	Over the Limit
128	Dolph Ziggler	1	28 juli 2010	Laredo		Dolph Ziggler won van Kofi Kingston op SmackDown dat opgenomen werd op 28 juli en uitgezonden op televisie op 6 augustus.
129	Kofi Kingston	3	4 januari 2011	Tucson		Kofi Kingston won van Dolph Ziggler op SmackDown dat opgenomen werd op 4 januari en uitgezonden op televisie op 7 januari.
130	Wade Barrett	1	22 maart 2011	Columbus		Wade Barrett won van Kofi Kingston tijdens de opnames van SmackDown op 22 maart en wordt op televisie uitgezonden op 25 maart.
131	Ezekiel Jackson	1	19 juni 2011	Washington D.C.	Capitol Punishment
132	Cody Rhodes	1	8 augustus 2011	Sacramento	SmackDown	Cody Rhodes won van Eezekiel Jackson tijdens de SmackDown-opnames van 8 augustus voor de SmackDown-aflevering op 12 augustus.
133	Paul Wight	1	1 april 2012	Miami Gardens (Florida)	WrestleMania XXVIII	Big Show versloeg Cody Rhodes op .
134	Cody Rhodes	2	29 april 2012	Rosemont (Illinois)	Extreme Rules	Cody Rhodes versloeg Big Show in een Table match.
135	Christian	4	20 mei 2012	Raleigh (North Carolina)	Over the Limit
136	The Miz	1	23 juli 2012	Saint Louis (Missouri)	Raw 1000
137	Kofi Kingston	4	16 oktober 2012	Memphis (Tennessee)	Main Event	Dit gebeurde tijdens de opnames van , dat uitgezonden werd op 20 oktober 2012.
138	Wade Barrett	2	29 december 2012	Washington D.C.	Raw	Dit gebeurde tijdens de opnames van , dat uitgezonden zal worden op 31 december 2012
139	The Miz	2	7 april 2013	East Rutherford (New Jersey)	WrestleMania 29
140	Wade Barrett	3	8 april 2013	East Rutherford (New Jersey)	Raw	Dit gebeurde tijdens de live-uitzending op Raw.
141	Curtis Axel	1	16 juni 2013	Rosemont	Payback
142	Big E Langston	1	18 november 2013	Nashville	Raw Country
143	Bad News Barrett	4	4 mei 2014	East Rutherford (New Jersey)	Extreme Rules 2014.
Vacant gesteld			30 juni 2014			Beschikbaar wegens een schouderblessure van Barrett.
144	The Miz	3	20 juli 2014	Tampa (Florida)	Battleground 2014	Dit was een Battle Royal-wedstrijd
145	Dolph Ziggler	2	17 augustus 2014	Los Angeles	SummerSlam
146	The Miz	4	21 september 2014	Tampa (Florida)	Night of Champions 2014
147	Dolph Ziggler	3	22 september 2014	Memphis	Raw
148	Luke Harper	1	17 november 2014	Roanoke	Raw
149	Dolph Ziggler	4	14 december 2014	Cleveland		Dit was een Ladder Match.
150	Bad News Barrett	5	5 januari 2015	Corpus Christi		Dit was een 2 Out Of 3 Falls Match.
151	Daniel Bryan	1	29 maart 2015	Santa Clara		Dit was een Ladder Match waarbij ook Dean Ambrose, Dolph Ziggler, Luke Harper, R-Truth en Stardust betrokken waren.
Vacant gesteld			11 mei 2015			Beschikbaar wegens een blessure bij Bryan.
152	Ryback	1	31 mei 2015	Corpus Christi	Elimination Chamber	Dit was een Elimination Chamber match waarin ook Sheamus, Dolph Ziggler, Mark Henry, R-Truth en King Barrett betrokken waren. Ryback pinde Sheamus om de titel te winnen.
153	Kevin Owens	1	20 september 2015	Houston, Texas
154	Dean Ambrose	1	13 december 2015	Boston, Massachusetts
155	Kevin Owens	2	15 februari 2016	Anaheim, Californië	Raw
156	Zack Ryder	1	3 april 2016	Arlington, Texas	WrestleMania 32	Dit was een Ladder match.
157	The Miz	5	4 april 2016	Dallas, Texas	Raw
158	Dolph Ziggler	5	9 oktober 2016	Sacramento, Californië	No Mercy	Als Ziggler verloor, moest hij met pensioen gaan.
159	The Miz	6	15 november 2016	Wilke Barre, Pennsylvania	Smackdown LIVE
160	Dean Ambrose	2	3 januari 2017	Jacksonville, Florida
161	The Miz	7	4 juni 2017	Baltimore, Maryland	Extreme Rules	Als Dean Ambrose gediskwalificeerd was verloor hij zijn championship.
162	Roman Reigns	1	20 november 2017	Houston, Texas	Raw
163	The Miz	8	22 januari 2018	Brooklyn, New York
164	Seth Rollins	1	8 april 2018	New Orleans, Louisiana	WrestleMania 34	Dit was een Triple Threat match.
165	Dolph Ziggler	6	18 juni 2018	Grand Rapids, Michigan	Raw
166	Seth Rollins	2	19 augustus 2018	Brooklyn, New York	SummerSlam
167	Dean Ambrose	3	16 december 2018	San Jose, Californië	TLC
168	Bobby Lashley	1	14 januari 2019	Memphis, Tennessee	Raw	Dit was een Triple Threat match.
169	Finn Balor	1	17 februari 2019	Houston, Texas	Elimination Chamber	Dit was en Handicap match.
170	Bobby Lashley	2	11 maart 2019	Pittsburgh, Pennsylvania	Raw
171	Finn Balor	2	7 april 2019	East Rutherford, New Jersey	WrestleMania 35
172	Shinsuke Nakamura	1	14 juli 2019	Philadelphia, Pennsylvania	Extreme Rules
173	Braun Strowman	1	31 januari 2020	Tulsa, Oklahoma	SmackDown
174	Sami Zayn	1	8 maart 2020	Philadelphia, Pennsylvania	Elimination Chamber	Dit was een 3-on-1 Handicap match.
Vacant			12 mei 2020	N.V.T.	WWE Backstage
175	AJ Styles	1	8 juni 2020	Orlando, Florida	SmackDown	Won van Daniel Bryan in de toernooifinale.
176	Jeff Hardy	5	21 augustus 2020
177	Sami Zayn	2	27 september 2020		Clash of Champions	Dit was een Triple Threat ladder match.
178	Big E	2	22 december 2020	St. Petersburg, Florida	SmackDown	Dit was een lumberjack match.
179	Apollo Crews	1	11 april 2021	Tampa, FLorida	WrestleMania 37	Nigerian Drum Fight.
180	Shinsuke Nakamura	2	13 augustus 2021	Tulsa, Oklahoma	SmackDown
181	Sami Zayn	3	11 februari 2022	New Orleans, Louisiana
182	Ricochet	1	4 maart 2022	Miami, Florida

Zie ook

• Lijst van WWE United States Champions
• Lijst van NXT North American Champions

Externe link

• Officiële titel geschiedenis

Referenties

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Kampioenschappen en prestaties in WWE