Crisis- en herstelwet
De Crisis- en herstelwet is een Nederlandse wet, gericht op de versnelling van infrastructurele projecten. Hier onder vallen grote bouwprojecten en projecten op het gebied van duurzaamheid, energie en innovatie. Tevens beoogt de wet een economische impuls te geven aan de bouwsector ten tijde van de kredietcrisis. De wet is op 31 maart 2010 in werking getreden.
De Crisis- en herstelwet versnelt enerzijds de procedures voor deze grote projecten, maar handhaaft anderzijds de noodzakelijke waarborgen voor zorgvuldige besluitvorming. De wet bevat een groot aantal wetswijzigingen, waarmee procedures worden ingekort, het aantal benodigde vergunningen wordt teruggedrongen en meer duidelijkheid wordt geschapen in bestuurlijke verantwoordelijkheden waarbij Europese en internationale regelgeving wel volledig van kracht blijft. Bij de introductie zijn in totaal 58 projecten aangewezen waarvoor de wet geldt, maar op voordracht van de minister-president kunnen bij algemene maatregel van bestuur nieuwe projecten of categorieën worden toegevoegd. Voor de projecten gelden tijdelijke maatregelen, onder andere voor beroepsprocedures en milieueffectrapportages.
In december 2011 heeft de ministerraad ingestemd met een voorstel van minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu de wet voor onbepaalde tijd te verlengen[1]. In mei 2012 stuurde het (inmiddels demissionaire) kabinet-Rutte I een voortgangsrapport en evaluatie over de Crisis- en herstelwet naar het parlement. Hierin werd gesteld dat de wet leidt tot vernieuwing en versnelling van ruimtelijke ontwikkelingsprocessen. Naast de 44 als experiment aangewezen projecten wordt bij 12 projecten gebruikgemaakt van het projectuitvoeringsbesluit dat volgens de regering zorgt voor een aanzienlijke versnelling van projecten en een impuls geeft aan ruimtelijke vernieuwing.[2] Hoewel de wet aanvankelijk als tijdelijke maatregel was beoogd, is zij permanent geworden op 28 maart 2013.
Projecten
Een selectie van projecten die onder deze wet vallen:
- A1/A6/A9 van Schiphol tot Almere: verbreding en ondertunneling.[3]
- A2 bij Maastricht: ondertunneling.[3]
- A4 Midden-Delfland: verbinding tussen Delft en Schiedam.[3]
- A74 bij Venlo: verbinding met Duitsland.[3]
- N61 in Zeeuws-Vlaanderen
- Traject Amsterdam-Almere: spoorverdubbeling.[3]
- Ongelijkvloerse kruising bij Amersfoort voor de spoorlijnen Amersfoort-Utrecht en Amersfoort-Amsterdam
- Renovatie van de brug bij Ewijk
- Renovatie westelijke boog van de Brienenoordbrug
- Lekkanaal: verbreding.[3]
- IJmond: insteekhaven.[3]
- Bebouwing Zuidplaspolder bij Gouda
- Ontwikkeling van de Spoorzone in 's-Hertogenbosch
- Stadshavens in Rotterdam
- Waalfront in Nijmegen
- Tapijnkazerne in Maastricht[4]
- Noordelijke IJ-oevers in Amsterdam
- Hart van Zuid in Hengelo
- Gasopslag Bergermeer
- Icedôme Almere
- Eemshaven
- Oosterhorn
- Herontwikkeling Vliegkamp Valkenburg
- Marker Wadden
- Uitbreiding Lelystad Airport
Externe link
- Samenvatting Crisis- en herstelwet. Persbericht Ministerie van Algemene Zaken, 3 juli 2009
- Bouw huizen en wegen snel gestart. NRC, 4 juli 2009
- ↑ Nieuwsbericht overheid: Wet voor onbepaalde tijd verlengd, 23 december 2011.
- ↑ Crisis- en herstelwet brengt ruimtelijke ontwikkeling weer in beweging, Infrasite, 22 mei 2012
- ↑ a b c d e f g Sneller scheppen. Artikel opinieblad forum op VNO-NCW, 23 juli 2009
- ↑ Zie artikel 'Tapijnkazerne Maastricht in Crisis- en Herstelwet' op l1.nl.