Commanderij van Sint-Pieters-Voeren
| Commanderij van Sint-Pieters-Voeren | ||
|---|---|---|
| ||
| Locatie | Commanderieshof 1, Voeren | |
| Algemeen | ||
| Kasteeltype | commanderij | |
| Stijl | Maaslandse renaissance | |
| Bouwmateriaal | baksteen, Naamse steen | |
| Huidige functie | woonhuis, gastenverblijf | |
| Gebouwd in | 17e eeuw | |
| Monumentale status | Erfgoed relict 37914 in de inventaris van het agentschap Onroerend Erfgoed | |
| Monumentnummer | 37914 | |
De Commanderij van Sint-Pieters-Voeren is een kasteel in Maaslandse renaissancestijl in Sint-Pieters-Voeren, deelgemeente van de Belgische gemeente Voeren (Vlaanderen). Het is een voormalige commanderij van de Duitse Orde, gelegen binnen de balije Biesen en daarmee ondergeschikt aan de landcommanderij Alden Biesen in Bilzen-Rijkhoven.
Geschiedenis
Bij zijn intrede in 1242 schonk Daniël van Voeren al zijn bezittingen aan de Duitse Orde, die al sinds 1220 in deze streek gevestigd was. Tot aan de Franse Revolutie zou het grondgebied van Sint-Pieters-Voeren als rijksheerlijkheid onder het gezag van de Duitse keizer een enclave in het graafschap Dalhem blijven.
In 1320 was er reeds sprake van een commandeur Van Bronchorst. Samen met elf andere balijen hing Sint-Pieters-Voeren af van de landcommanderij van Alden Biesen. Het huidige kasteel was de commanderij, de verblijfplaats van de lokale commandeur. Sint-Pieters-Voeren kende in de loop der eeuwen 39 commandeurs.
In 1798 werd de Duitse Orde opgeheven. De commanderij van Sint-Pieters-Voeren kwam achtereenvolgens in het bezit van verschillende eigenaars. Eerst van J.-J. Dresse van Verviers, die het goed doorverkocht aan A.-J. Sauvage, eveneens van Verviers. Van 1856 tot 1893 behoorde het goed toe aan baron O. de Loë de Mheer.
In 1893 werd het goed gekocht door baron L. de Potesta de Waleff. Hij bracht ingrijpende veranderingen aan de gebouwen aan. In het interieur liet hij muurschilderingen aanbrengen over het wedervaren van de ridders van de Duitse Orde en op de steunbalken van de benedenverdieping de wapenschilden van de commandeurs die er gewoond hadden.
Door huwelijk kwam het kasteel in 1952 in het bezit van de familie Ferretti di Castelferretto.
In 1969 ging het bezit over naar de Nederlandse familie Van Ryckevorsel en sedert 2006 zijn de Vlaming Eric Rochtus en zijn echtgenote de eigenaars. Zij hebben de gebouwen deels ingericht voor eigen gebruik en deels als gastenverblijf. Het is de bedoeling dat de benedenverdieping op termijn ter beschikking komt voor kunsttentoonstellingen en andere culturele evenementen.
Beschrijving gebouwen
Het oudste deel van het gebouwencomplex is de L-vormige vleugel met toren, een verbouwing uit het begin van de zeventiende eeuw, voltooid door Willem Quaest de Beeck, commandeur van 1631 tot 1661. Een dubbele, gebogen kwartslagtrap leidt naar het bordes. Dit bordes en de gesmeed ijzeren balustrade van de trap zijn versierd met het kruis van de Duitse Orde. In het interieur zijn er verschillende schoorsteenmantels en een, in een kast ingebouwd altaar. Commandeur Quaest de Beeck was ook de bouwheer van de kerk van Sint-Pieters-Voeren, gebouwd tussen 1652 en 1661. Zijn grafsteen staat tegen de kerkmuur vlak bij de toegangspoort in de muur die kerk en kerkhof omringt.
Verder bestaat het kasteelcomplex uit een hoevegebouw, stallingen en een poortgebouw, in de vorm van een rechthoek gegroepeerd rondom een binnenplaats, te midden van een park. In de hoeve wordt Voerense stroop in grote koperen ketels boven een houtvuur bereid volgens een oud recept.
De oorspronkelijke ringgrachten bestaan nog steeds en deze werden in 1885 uitgebreid met een aantal vijvers waarin forel, steur en paling worden gekweekt.
In het park staat het brongebouwtje, opgericht door commandeur Von Rolshausen zu Bütgenbach. Door de waterpoort stroomt tot 4.000 liter water per minuut afkomstig van het verderop gelegen brongebied van de Voer, de rivier die de vijvers voedt en van hieruit doorheen Voeren loopt. In het fronton boven de poort staat het wapen afgebeeld van commandeur Von Rolshausen zu Bütgenbach, naast dat van grootmeester Von Amspringen en landcommandeur Von Bocholtz. In de hekken staat de datum 1633.
Het poortgebouw, naast het woonhuis, werd in 1910 afgebroken en aan de tegenoverliggende kant van het complex geplaatst met hergebruik van enkele oorspronkelijke elementen. In het fronton aan de buitenzijde bevindt zich een gevelsteen met het wapenschild van de familie De Potesta de Waleff en het opschrift: RESTAURATUM / MCMX (gerestaureerd 1910); eronder een gevelsteen met het opschrift: ORDINIS TEUNON.CASTELLUM / ANNO MDCXV AEDIFICATUM (kasteel van de Duitse Orde, gebouwd in 1615).
-
Poortgebouw -
Dubbele trap hoofdingang -
Balustrade met kruis Duitse Orde -
Brongebouwtje waar de Voer doorheen stroomt
Zie ook
- "De kerk van Sint-Pieters-Voeren in haar rijke historische kader" door Guido Sweron & Jean-Marie Aussems, Davidsfonds Voeren 2001
- Inventarisatie Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed (VIOE), voorheen: Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen, zie Commanderij van Sint-Pieters-Voeren
· 
· 