Adolphe Max

Adolphe Max (Brussel, 30 december 1869 – aldaar?, 6 november 1939) was een Belgische politicus en burgemeester van Brussel vanaf 1909 tot aan zijn dood.

Bij de inval van de Duitse troepen aan het begin van de Eerste Wereldoorlog in 1914, verzette hij zich tegen het Duitse bestuur en weigerde zijn ambt uit te oefenen onder het Duitse gezag. Hij werd gearresteerd en gevangen gezet, tot hij op 13 november 1918 kon ontsnappen uit de gevangenis van Goslar. In 1919 werd hij verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel; als parlementslid ijverde hij voor de invoering van het algemeen stemrecht en het vrouwenstemrecht (het algemeen enkelvoudig stemrecht voor mannen werd ingevoerd in 1919; het stemrecht voor vrouwen kwam er pas in 1948).

Als burgemeester van Brussel was hij onder andere verantwoordelijk voor de bouw van het Paleis voor Schone Kunsten, en voor de organisatie van een Wereldtentoonstelling op de Heizel in 1935 (de zogenaamde "Eeuwfeestpaleizen" worden nog steeds gebruikt als tentoonstellingsruimte).

In 1918 werd Adolphe Max benoemd tot minister van Staat.

Voorganger: Emile de Mot	Burgemeester van Brussel 1909-1914	Opvolger: Charles Lemonnier
Voorganger: Charles Lemonnier	Burgemeester van Brussel 1918-1939	Opvolger: Joseph Van De Meulebroeck