2-furaanzuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ GHS (bron: Sigma-Aldrich) |
bad SVG |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox chemische stof |
{{Infobox chemische stof |
||
| Naam = 2-furaanzuur |
| Naam = 2-furaanzuur |
||
| afbeelding1 = 2- |
| afbeelding1 = Furan-2-carboxylic acid 200.svg |
||
| afbeeldingbreedte1 = 180 |
| afbeeldingbreedte1 = 180 |
||
| onderschrift1 = [[Structuurformule]] van 2-furaanzuur |
| onderschrift1 = [[Structuurformule]] van 2-furaanzuur |
||
Versie van 28 jul 2014 17:14
| 2-furaanzuur | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van 2-furaanzuur
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C5H4O3 | |||
| IUPAC-naam | furaan-2-carbonzuur | |||
| Andere namen | α-furaanzuur, 2-carboxyfuraan, 2-furoëzuur | |||
| Molmassa | 112,08346 g/mol | |||
| SMILES | C1=C(OC=C1)C(=O)O
| |||
| InChI | 1/C5H4O3/c6-5(7)4-2-1-3-8-4/h1-3H,(H,6,7)/f/h6H
| |||
| CAS-nummer | 88-14-2 | |||
| EG-nummer | 201-803-0 | |||
| PubChem | 6919 | |||
| Wikidata | Q2210953 | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H315 - H319 - H335 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P261 - P305+P351+P338 | |||
| LD50 (muizen) | (intraperitoneaal) 100[1] mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Dichtheid | 1,322[1] g/cm³ | |||
| Smeltpunt | ca. 132[2] °C | |||
| Kookpunt | ca. 231[2] °C | |||
| Vlampunt | 93,89 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | 37,1[1] g/L | |||
| Goed oplosbaar in | ethanol | |||
| Brekingsindex | 1,513[1] | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
2-furaanzuur is een carbonzuur, dat bestaat uit een furaanring waaraan een carboxylgroep is verbonden. De stof komt voor in gekookte asperge, koffie, guave, papaja en rum.[1]
Synthese
2-furaanzuur kan bereid worden door de oxidatie van furfural.[3]
Derivaten van 2-furaanzuur
2-furaanzuur kent een isomeer: 3-furaanzuur (β-furaanzuur).
De zouten en esters van deze zuren worden furoaten genoemd. Ze worden soms gebruikt om de werkzame stof van een geneesmiddel een farmaceutisch acceptabele toedieningsvorm te geven. Voorbeelden zijn:
- Diloxanidefuroaat (diloxanide is een middel voor de behandeling van chronische darmamoebiasis
- Fluticasonfuroaat (fluticason is een middel voor de behandeling van allergische rinitis (hooikoorts)
- Mometasonfuroaat (mometason is een corticosteroïde voor de behandeling van astma-aanvallen)
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties