Naar inhoud springen

Trouwjurk: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MahdiBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: hu:Menyasszonyi ruha
k r2.7.3) (Robot: toegevoegd: az:Gəlinlik
Regel 42: Regel 42:


[[ar:فستان الزفاف]]
[[ar:فستان الزفاف]]
[[az:Gəlinlik]]
[[be:Вясельная сукенка]]
[[be:Вясельная сукенка]]
[[be-x-old:Вясельная сукенка]]
[[be-x-old:Вясельная сукенка]]

Versie van 18 aug 2012 13:06

Een trouwjurk met veel opsmuk
Een bruidspaar in bruidskleding, de bruid draagt een witte trouwjurk met sluier
Japanse bruid in witte bruids-kimono

Een trouwjurk of trouwkleed is doorgaans een lange witte jurk die door de bruid speciaal wordt aangekocht of op maat gemaakt voor op de huwelijksdag. De meeste bruiden geven de voorkeur aan een lange jurk, vaak in combinatie met een witte kousenband. Ter completering van het geheel wordt op het hoofd vaak een sluier gedragen of een kunstig in het haar verwerkte versiering in de vorm van bloemen of linten.

Kleur

De witte trouwjurk is pas na 1920 de mode geworden. Tot die tijd trouwden veel bruiden in het zwart, en trouwden rijke mensen vaak in kleurige creaties. In Nederland trouwt ongeveer 90% van de bruiden in het wit.

Vanaf de jaren 60 werden echter ook andere kleuren jurken populair. Het witte van de jurk symboliseert de zuiverheid van de bruid. Doorgaans wordt "zuiverheid" vertaald met maagdelijkheid. Deze symboliek heeft anno 2005 bij de overgrote meerderheid van de getrouwde stellen in de westerse wereld echter haar betekenis verloren; ondanks de vrije opvatting over seks trouwen de meeste bruidsparen nog steeds in het wit.

Het andere uiterste bestaat ook: Binnen sommige bevindelijk gereformeerde kerken wordt met "zuiverheid" niet alleen de maagdelijkheid verstaan, maar ook het geheel vrij zijn van zonden. Binnen deze kringen wordt er dan ook nooit in het wit getrouwd.

In China is wit de kleur van de rouw. Daarom dragen Chinese vrouwen bij hun huwelijk meestal geen witte trouwjurk.

Materialen

De gebruikte materialen zijn voornamelijk kant, tule, zijde, satijn en (imitatie) bont. De stoffen kunnen zijn bezaaid met pailletten of pareltjes. Parels golden door hun gelijkenis met tranen lange tijd als teken van ongeluk en verwerkte men dus niet in een trouwjurk.

Na de bruiloft

Na de bruiloft heeft de trouwjurk zijn functie verloren. Vroeger werd de bruidsjurk vaak gebruikt als wiegbekleding voor het eerste kindje, met de sluier als hemeltje. Ook werd er soms een jurkje voor de baby voor bij het doopsel van gemaakt. Naar het schijnt werden er in West-Europa ten tijde van de Tweede Wereldoorlog - door de extreme schaarste aan materialen - hier en daar ook wel jurken van parachutestof gefabriceerd, zoals Jan Wolkers beschrijft in Serpentina's Petticoat.

Soms wordt de trouwjurk verkocht, maar dit gebeurt niet vaak. Na afloop van de trouwerij willen veel vrouwen hun jurk bewaren als herinnering, terwijl vrouwen die nog in het huwelijk moeten treden, over het algemeen een nieuwe jurk verkiezen boven een tweedehands exemplaar.

Afbeeldingen

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Wedding dress op Wikimedia Commons.