Kloostergang: verschil tussen versies
k robot Erbij: ru:Клуатр |
k zie ook: claustrum |
||
Regel 5: | Regel 5: | ||
Vaak bevindt zich in het midden van de [[pandhof]] een [[waterput]] of -bekken om regenwater op te vangen. |
Vaak bevindt zich in het midden van de [[pandhof]] een [[waterput]] of -bekken om regenwater op te vangen. |
||
== Zie ook == |
|||
* [[claustrum]] |
|||
{{Commonscat|Cloisters}} |
{{Commonscat|Cloisters}} |
Versie van 28 jul 2009 14:11
Een kloostergang, kruisgang of ambulatorium is een onderdeel van de architectuur van een abdij, kapittelkerk of kathedraal. Het is meestal een vierkant van overdekte gangen met arcades rondom een open binnenplaats, de kloosterhof of pandhof. De kloostergang is het centrum van het klooster en geeft toegang tot de ruimten voor de kloosterlingen, zoals de kerk, de refter, de kapittelzaal en de slaapzaal (dormitorium).
De kloostergang wordt dus gebruikt als verbindingsgang, maar biedt de kloosterbewoners daarnaast beschutting tegen regen of warmte. Ook wordt de gang vaak gebruikt als plaats van meditatie; in sommige orden is men verplicht in de kruisgang te zwijgen. Kloostergangen werden soms ook gebruikt als begraafplaats.
Vaak bevindt zich in het midden van de pandhof een waterput of -bekken om regenwater op te vangen.